otobüste boş koltuğa yeltendiğinizde oradaki teyzenin yakın yerde inecek olması bahanesi yahut gerçek olabilitesi olan durumda sizin boş tarafa geçmekteki uğraşınıza neden olan durumdur.hayatta yana kayıp sizi yakın taraftaki boş koltuğa oturtmaz,bazı bazı ayağını bile çekmez ve sizi dağları aştıra aştıra oraya oturtturur, siz oturana kadar da rahat etmez.
edit:bu durumlar yüzünden sultanbeyline, kazım karabekire ve ümraniyeye ayakta giden çok insan vardır.
not *: sen de kaysana yan tarafa. yok ben şimdi inerim zaten diyorsan kalk ayağa da, biz de geçip oturalım. alla alla bi de eksi oy veriyor ya. ilk otobüste görüşmek üzere...
Bu teyzelerin kaymaya niyetleri olmadığı gibi zaten kaysalar da yiye yiye şiştikleri için senin oturacağın yerinde yarısını işgal ederler.
Tam 3 saat plastik koltuk kenarının üstünde yolculuk etmişliğim vardır sayelerinde.
kaymadın yana, kaymadın teyze
"hastanede inceym" dedin inmedin
hem yalancı hem kaypaksın teyze
nefretimi tutamadım söylendim:
"isterim ki yana kay bende sıkışayım."
"dur!" dedin "orda kal, eziyet sana müstahaktır."
"hayırdır?" dedim, "derdin ne benle, ne istemektesin?"
"şu an hayatın acı yüzünü görmektesin."
"sen kimsin ki bana söylenesin?"
"otobüste yana kaymayan teyzeyim"
"allah da senin belanı vermesin!"
beni diktin saatlerce ayakta
boynum tutuk ayağım nasır
neyleyim ben bu hayatta
teyze,
bilesin ki nefretim sana değil tüm otobüse şu anda
"dünyaya olsa beni bağlamaz kızım."
"teyze hem gıcıksın hem de fodul."
"windows da açtım yeni bir folder."
"al folder'ı kolunun altına."
"dil uzatma oturamazsın ben inmeden buraya!"
poşetlerini yanındaki boş koltuğa koymuştur. rahatını bozmak istemiyordur. yalnız bunların daha tehlikeli br üst modeli vardır ki evlerden ırak olsun. zorla yanına oturtur bazıları da. yol boyunca da sorguya çekerler sizi. nerden bindim bu otobüse diye kendinizi yer bitirirsiniz teyze beyninizi yemeden. *
