otobüs yolculuklarını çekilmez kılan klişelerden biri.
genellikle sonradan gelen kişi bu yerleşme müsabakasının mağlubudur; oturan hayvan 'önce ben oturuyordum istediğim kadar yayılırım' felsefesindedir. siz kalan yere sıkışıp bacaklarınızı toplarsınız; diyaloglarda bir ayıyla başrol oynamak istemiyorsanız tabi.
Belediye toplu taşıma otobüsü ise derhal ayağa kalkılır, mümkün olan en uzak ve sote köşeye geçilerek sakinleşilmeye çalışılır. Şehirler arası otobüste iseniz ise Allah yardımcınız olsun ne diyeyim!
otobüste yan koltuga elindeki poşetleri, çantasını vs koyup, yer istemek için kendisiyle muhattap olacak insanlarla gözgöze gelmemek için camdan dışarı bakan ayı'dan daha merhametli ayıdır.
şehirlerarası otobüslerde cam kenarında otururken, ön koltuktaki yolcunun koltuğu biraz yatırmasıyla sanırım benim de bir anda büründüğüm sıfat. sığamıyorum kardeşim ne yapayım yani?
erkekseniz gözlerinizi kısmak suretiyle hafif bir gülümsemeyle dik dik bacaklarının ayrığındaki kısma bakarak bayansanız da bakıp bakıp gülerek bacaklarını kapatmasını sağlayabileceğiniz ayıdır.
toplum içerisinde nasıl davranacağını bilmeyen ayıdır. kendi rahat etsin başkaları ne bok yerse yesin rahatlığında gevrek tiplerdir. uyaracak olduğunuzda tereyağ gibi üste çıkma hakkını kendinde görebilecek ve çekinmeden kavga etmeye yol yapabilecek olan ayıdır.
iyi niyetle, armut ikram edilmesi, almazsa muhabbete 'havalar da soğudu şimdi sizin memlekette ne soğuktur' diyerek kuzey kutbunu ima edilmesi gereken ayı cinsidir.
genellikle şehirlerde yaşar. ortama ayak uyduramazlar. henüz evcilleştirilememişlerdir.
Bir de bunların düşüncesiz teyze versiyonları mevcuttur.
Kendisi şişmandır ve yanına gelip oturan zayıf kişiye şöyle der:
- ohh evladım sende zayıfmışsın. Pek iyi oldu bu, rahat rahat gideriz.
Sanki sen bilete verdiğin paranın yarısını onun için ödeyip, koltuğun bir kısmını teyze için almışsındır.
insanı bunalıma sokan ayılardır. arkadaş o senin bacak aranda taşıdığından bizde de var çok şükür. ama bir pergel gibi bacakları açmadan da oturabiliyoruz. hayır, anlamadığım bu sizin tesisatlar kaç okkadır ki bacaklarınızı kapatamıyorsunuz bir türlü. vallahi komplekse girdim.
genellikle kilolu kişilerdir bunu yapanlar. Fakat bir kere bir hata yapıp yanlarına oturdunuz mu işiniz bitti demektir. hele bir de yanınızda çanta veya kitap gibi şeyler varsa bekle de yolculuk bitsin.
(bkz: yaşadım biliyorum)
ayıdır adı üstünde. bunların bir yeni versiyonu çıkmış, erzurum ankara istikametinde en önde oturup ayaklarını muavin koltuğuna doğru sallandırıverir bazıları.
