tanımadığın insanların uykuya dalış sesleriyle uykunun gelmesi çok acayip bir şeydir. bir daha hiç görmeyeceğin insanlarla aynı havayı soluyup, aynı yerde uyumak...
ara sıra uyanıp şoföre dualar etmek, yol da kazasız belasız gitsin diye, havanın sisli olduğunu görünce o anda yavaş giden şoföre minnettar olmak.
sonra varış noktasında muavinin gelip tek tek herkesi uyandırmasıdır.
güzeldir otobüste uyumak, ama yorgun olup, uykunuz varsa keyiflidir.
sıcak yatağındaki uykudan daha tatlı gelen uykudur. 2 durak sonra inecek olsan bile bırakırsın kendini. ümraniye'den mecidiyeköy'e kadar mışıl mışıl uyursun. son durakta açarsın gözünü.
bursa-izmit arası otobüste uyuyakalınır. bir sarsıntı ile bir anda uyanılır ve şaşkın şaşkın çevreye bakılır. bu arada yandaki teyzenin size boka bakar gibi baktığı görülür. biraz kendine gelince ağızdan akan salyanın bir nevi akarsu karakteri kazanıp ağızdan çeneye akıp omuzda "salya barajı" oluşturduğu görülür. elin tersiyle silinerek akarsuyun önü kesilir ve tekrardan uyumaya devam edilir.
çok rahatsız edicidir.
otobüs sarsıldıkça, teker döndükçe kafa da döner.
uyumazsınız da uyuklarsınız aslında.
durağa vardığınızda kafanız bir milyondur.
özellikle belediye otobüsünde o kadar tatlı gelir ki, otobüs beşik gibi sallanırken kafayı koyacak uygun yer arar bulamaz insan, lan bi eve gideyimde şöyle yatağıma uzanıp uykunun canına okuyayım dersin hobaa eve bir girersin ki cin gibisin uyku falan hak getire...
zevkli iştir, bünyemde bağımlılık haline gelen eylemdir. anlayamıyorum arkadaş! otobüsün ya da minibüsün koltuğuna oturduğumda maksimum 2 dakika içerisinde kendimi uyumuş buluyorum. ve ineceğim durakta, yerde hemen pat diye uyanıyorum.
ister uzun yolda olsun ister belediye otobüsünde son derece rahatsız durumdur. Belediye otobüsünde durağı kaçırma tedirginliği dolar insanın içine uzun yolda muavin, öndeki amca ya da teyze veya ağlayan bebek yüzünden bölünebilir.
inmen greken yeri kaçırmassan keyifli bir durumdr .özellikle trafik varsa insana 15 dkkası 50 kurus olan tarifede 14 dakka 59.sanıyede kapattığndaki huzuru yaşatır . daha keyiflidir .
okul zamanı alışılan birşey. okul eve uzaksa ve trafik bir türlü ilerlemiyorsa kapanmakta olan kirpiklerine mani olmayıp kendini bir anda bırakırsın o tatlı rehavete bir bakarsın eve gelmişsin. sonra alışırsın ne zaman otobüse binsen otomatik olarak kapanır gözler.
son zamanlarda böyle bir hastalığın olduğunu ve benimde bu hastalığa yakalandığımı düşünmekteyim.her şey yıllar yıllar önce lise birinci sınıfı bitirdiğim o yaz günlerinde başladı.kuyumcuda işe başlamıştım bana öğrenciliğin ne kadar güzel bir şey olduğunu hemencecik göstermesinin yanında akşam eve dönüşlerde de çalışmanın ne kadar yorucu olduğunu göstermişti.otobüslerde sürekli uyuya kalmaya başladım okullar açılınca bu geçti gitti ancak yıllar sonra tekrar hortladı sanki.arkadaş 1 de uyanıyorum 2 deki derse gidicem gram uyku yok artık otobüse biniyorum o zaman bile dışarıyı seyrederken hoop gözler gidiyo niye lan?
