BU benimdir. Yarım saatlik mesafede bile kafamı kenara koyar uyurum. Bu yüzden gece yarısı fazladan durak gidip, geri dönüş için yarım saatten fazla minibüs beklediğimi bilirim.
Bunun aslında tamamen çocukluktan gelen bir alışkanlık ya da daha doğrusu bir informal öğrenme olduğunu söyleyebiliriz. Küçükken çocuk uyumayıp, gece yarısı ağlamaya başlayınca anne-baba çocuğunu ya dizinde sallar ya da beşikte sallar. E büyüyünce de doğal olarak minibüse ya da otobüse binince sallandıkça uykun gelir. Bunda şaşaılacak da bir şey yoktur aslında.
