Çöp vardı, şimdiki ekranların yerinde, koltuk arkalarının üzerinde. Genelde ayarı bozuk olurdu. Dokunmanla içindeki tüm küllerin ve izmaritlerin üzerine dökülmesi bir olurdu. Alışmıştık, hayıflanmazdık o zamanlarda. Temizler geçerdik. Sigarasızlık sağlıktı ama, mutluyduk, bir aradaydık o günlerde.
T: gelişirken değiştiğimiz günlerdir.
--spoiler--
yaşım 13 gibiydi. yaylaya çıkmıştık ben otobüsle şehrimize gelip bütünleme imtihanıma girecektim. merak bu ya bir de ucuz diye bafra sigarası aldım yanıma. o zamanların otobüslerinde camların üst tarafı açılırdı. neyse ; cigaramı yaktım büyük adam edasıyle fırt çekiyor dumanını da keyifle üflüyordum. sigaranın sonuna geldim yanımdaki camı açıp sigaranın pöççüğünü aşağı atayım dedim. attım ama sigara rüzgardan tekrar içeri girip önümde oturan bonus saçlı teyzenin saçına kondu. " cızzzzz " diyerek aşağı doğru iniyor. yani bir süra sonra kadının kafası yanacak ve uyanacak teyze. hemen kadının kafasına süpermen gibi uçtum ve siğarayı aldığım gibi aşağı attım. kadın dehşetle uyandı ve ne oluyor diye bağırdı.
yanıyorsunuz teyzem biri sigara attı saçınınız yanıyordu dedim. kadın bana bir baktı ben sigara içecek yaşta olmadığım için benim yaptığıma ihtimal vermedi. " sağ ol yavrucum" dedi ve beni onore etti. ben yusuf yusuf
--spoiler--
1995.ankara aştiden gece 24.00 ısparta gürman arabasına bindik,44 yolcunun tahmini 40 tanesi acemi asker,sigarayı 20 kişi söndürüyor,20 kişi yakıyor,düşününce o 4 kişinin günahı neydi.
ben hayal meyal 2000lerin başına kadar içildiğini hatırlıyorum. orta körüklü ve en arka üç tarafı cam olan kısımda. ne özlerim ne anarım. sigara içiyorum ama öyle efsaneliğe boydan gireyim.
Küçükken hayal meyal hatırladığım şeylerden biri.. eski belediye otobüsleri, sigara içen amcalar ve otobüste duyduğum ağır demir kokusu.
Büyüdüm, sigara içen biriyim ama malesef o efsane dönemden çok uzaktayım. O döneme öyle bir özlem duyuyorum ki, zengin olursam eğer kendime eski bir belediye otobüsü satın alıp içinde sigara içeceğim.. bak buraya yazdım.
Ayrıca bu fikri kullanıp bir otobüs-kafe gibi bir yer açın, tabi içinde sigara da içilsin (gerçi bu dönemde evimizde bile sigara içmemize karışacaklar da neyse), bizim kafadakiler oraları bir güzel doldurur bol kazançlı bir iş yaparsınız.
Otobüste 97 yılına kadar serbestti.
Şimdi kendi arabanda sigara içmek yasak.
Nereden nereye.
Tüm sigara içenler birleşip parti kursak stk oluştursak aslında tek başına iktidar oluruz.
Bu sigara içmemekten başka başarısı olmayan muhabbeti tatsız kafa ütüleyici tayfada duman kardeşliği karşısında silkelenip kendine gelir azıcık.
Not:sigara içemeyen erkeklerin önemli bir kısmı fetocudur.
Feto ya göre sigara haramdır.
Lanet olası bir dönemdi.
Nerdeyse 20 saat , o köhne otobüslerle, tangur tungur yol gitmek yetmezmiş gibi, bir de fosur fosur içilen sigara dumanını çekerdik körpecik ciğerlerimize.
Zaten yol tutardı, bir de duman kokusu eklenince, ha babam de babam kusup dururduk.
Molalardan sonra, otobüse binmek istemez, o kokuyu duyunca gene başlardık kusma seramonilerine!
Pöffff! Yazarken bile fena oldum!
Ne günlermiş be o dönemin sonuna yetiştim ama cocuk olduğuumuzdan keyfini süremedik tam genç olduk yasak cıktı cumhurbaskanı olsam yasağı kaldıracam icmeyenler binmesin.
Tüm dünyada Uçakta dahi içiliyormuş 1978 yılına kadar. Açabileceğiniz cam falan yok. Yasaklanma nedeni ise Sağlığa zararlı olduğu için falan değil; uçakta yangın çıkartma ihtimâli olmasıymış(?). Heh?!..
çok çılgın dönemler onlar. ama hangi otobüs acaba bu?
ankara bahçelide ring otobüsü vardı mesela bedava 7.cadde'ye giderdi falan. annemle babam boşanınca babannem beni her akşam ona bindirir uyutur eve getirirdi uykum gelsin diye babam çok çalışırdı falan. neyse dramatize oldu olay.
bi gün uyuyorum işte içinde babannem de kala kalmış yanımızdaki adam sigara içiyordu. zil zurna sarhoş elinden düşürdü sigarayı ben eğilip aldım tam içicem babannem elime vurmuştu.
hala sigara içerim.
o gün bu gündür değil ama.
