otobuste genelde on koltuklar begenilmez, arka taraftaki yerlere goz dikilir..
gecerken orta taraftakilere de goz gezdirilir, bulmus da bunmusuzdur bir kere cam kenari isteriz, yok daha nelerdir..
arkaya dogru giderken sizden once binmis ve sizin gibi arkaya dogru ilerleyen yolculari hesaba katmamisizdir, ve olan olur, artik cok gectir..
yer vermek isteyen olursa "ben zaten birazdan inecegim" cevabi verilir ve camdan disari bakilir..
uludağ üniversitesinde* karşılmayacak durum. genellikle ayakta gidilir ve bu durumda da nereye oturacağına değil, nereyi tutacağına karar vermek gerekir *
bos otobüse binince, koltuk begenmeyen bünyenin içine düstügü durum. kisa boylularsa simarikliktir efendim, uzun boyluysa buyursun burdan yaksin o zaman (bkz: uzun boylular icin otobuslerde uygun yerler)
genelde teyzelere has bi problemdir. boş koltuk sayısı arttıkça bu teyze için hayat hepten zorlaşmaya başlar. kıçı en az 3 koltuğa yaklaşıp yaklaşıp tekrar havalanır. amaç onca alternatifi boş geçmeyip en rahatı, en manzaralısını bulmaktır.
(bkz: otobuste orgu oren teyzeler)
(bkz: teyzelenmek) **
