her otobüste vardır efendim bu.
ben normalde otobüs kullanan bir tip değilim ama işim düştümü de binerim.yine bindim otobüse elime aldım uykusuzumu dedim ki nasıl olsa oturur bir kenarda okurum.
fakat durum böyle olmadı ayakta kaldım,ben de otobüste oturma yerlerini ayıran kapının çarprazındaki köşe bölüme geçtim ve elimdeki dergiye bakınmaya başladım.bir iki durak sonra otobüs gittikçe dolmaya başladı,sanki inadına bu otobüse biniyorduk ospuçoukları*.sonunda ben de gayet doğal bir şekilde hem hava almak,hem de kötü kokuyu gidermek amacı ile camlardan birini yarıısına kadar açtım.tam bir oh diyecektim ki o daha otobüse yeni binmiş adamlardan biri tuttu camı kapattı,tip tip baktım yüzüne...
hayır,sinir oldum ama yılmadım,aradan 5 dk geçti tekrar açtım camı.tekrar kapattı pezvenk ama ben yılmadım bir daha açtım bu sefer ortam gerildi adam bana söylenmeye başladı ve aramızda garip bir dialog geçti:
ben:cibci ,pezvenk:oç,yaşlı teyzeler:yaşte
oç:beyfendi lütfen hava çok soğuk açmayın şunu.
cibci:tamam da efendim içerisi çok kötü kokuyor.
oç:ama aralık ayındayız artık üşüyoruz burada
yaşte:aaa evladım bak burada çoluk çocuk var,üşüyoruz kapayın şu camı...
(herkes böyle mi düşünüyor diye bir bakış atarım)
cibci:ama cidden kötü kokuyor.
yaşte:biz napalım yaa sen kendine bak önce saça,sakala bak...yapıyorlar çocuklara salıyorlar sokağa.
(cibcinin gözleri dolar,otobüsün dur tuşuna basar ama yeterince güçlü basmamıştır,bir daha abanır ve dışarı çıkar)
en sonunda otobüsün arkasında uzunca bakar ve sigarasını üfleyerek ilerler ve anlarki hava gerçekten soğukmuş...
not:hikayedeki terbiyesiz benim,soğukmuş lan havalar...
hava sıcaktı otobüs tıka basa doludur, kimin eli kimin cebinde belli değil, üstüne bide kalorifer çalışmaktadır ve o an bayılıcam diye düşünürken camı açmak aklınıza gelir ve açarsınız, ama o cam hertürlü kapanır kendimi uzaydan gelmiş gibi hissederim.
oksijen oranının yerlere düşmesine müteakip camı açan insandır.
bir anımı hatırladım.şöyleydi:
sabah kahvaltı yapmadan okula gitmek üzere otobüse bindim. pencereler de kapalıydı. sıcaktı ortam, kalabalıktı. bayılacak gibi oldum bi an. şekerim düşmüş olacak ki oturan bir gence durumu izah ettim, yerini verdi sağolsun. camı açtılar. kendime geldim. inince simit meyvesuyu aldım. sonra rabbime şükrettim. ilk defa böyle bir hadise başıma gelmişti.
