açsam karizma düşünecek durumda olmam. altı üstü kek yahu. kekle karizma mı yapılır? alırsın yersin hepsi bu. diğer yolcularında keki almadığımdan dolayı bana hayranlık duymaları da o otobüsten acilen inmem gerektiğinin göstergesidir.
hep imrendiğim harekettir zira muavin gencin servis arabasıyla karşıdan gelen görüntüsü benim camiamda bir bayram havası yaratır. hesaplarım, güzel keklerin, kolanın, fazladan şekerin bana kalma ihtimalini, insan sayısını, potansiyel almayacakları vs.*
alınması ile alınmaması arasında hiçbir fark olmayan kekin yarattığı karizmadır. hele bir de uzun bir yolculuksa o kekin yarattığı etki sivrisinek yemekle eşdeğerdir.
yolculuk yapmaktan bıkmış insan karizmasıdır. git oraya, git buraya, her otobüste dağıtılan keklerden gına gelir, hele sabah aç karnına mideye içinde 50 tane kimyasal bileşenin olduğu kek yerine poğaça yemek istersiniz ama muavinin ballandıra ballandıra anlattığı açık büfe ikram servisi, aslında toplasan maksimum 2 liraya mal olacak abur cuburdan ibarettir.mola da fiyatlarını 2 katına çıkaran dinlenme tesislerinde baş örtülü kadının yağlı gözlemelerinden almak kimi zaman daha mantıklıdır.
havan kime denilecek harekettir. sonuçta hepimiz aynı koltuklarda oturuyoruz, o keki almadın diye first class bir yolculuk mu umuyor acaba. gecenin ilerleyen saatlerinde karın açlığını bastıran o keki çok arar bu herifler.
size özel olduğunu sandığınız karizmadır. millet keklere yumulmuşken, kimse ya şu varya kek almadı ne kadar karizmatikmiş vay bee demeyecektir arkanızdan.
kocaelinden bursaya geçiyorum efe turizm adlı şirket ile sabah 6 seferi ile haliyle uykulu bir şekilde bindiğim otobüste cam kenarınında vermiş olduğu rahatlıkla uykuya dalmışım ben uyurken sevgili muavin amcamız ise servis e başlamış.
uykumun en güzel yerinde
bir elin dürtmesi "kalk kek ye." demesiyle uyandım haliyle hiçbir tepki veremedim muavine çünkü daha ne olup bittiğini bile anlamamıştım.
uyuyordum uyandırıldım ve elime bir kek tutuşturuldu içimden sövdüm ama yine uyudum.
annenin yaptığı haşlanmış yumurtalı sandiviçim var kek yiyemem karizmasıdır. peh asıl karizma kek, eti cin, eti form, tutku ne varsa toparlayıp almaktır.
yan koltukta yolculuk boyunca kesilen kızımızın da içinden "vay be, adam keki yemedi, çok zengin ve çok coolmuş. ben hemen buna vermeliyim." düşüncesiyle doruk yapan karizmadır.
bireydeki "lan muavin buradan geçerken beni unutmasa bari :/" endişesiyle çizilir.
hiç yemezler, sendeki o servis başlayınca cam tarafına bakmaları filan. muavin olsam öyle yapanları es geçerdim.
