muhtemelen çoğunuzun karşılaştığı ve yurdum insanının aslında ne kadar kibar olduğunu gösteren pazarlık çeşidi.
şöyle ki: otobüs kalabalıktır ve ayaktaki yolcunun dibindeki koltuk boşalmıştır. ancak koltuğun talibi çoktur. koltuğun en yakınındaki kişi hemen oturmaz, önce yanındakilere teklif eder.
- buyrun oturun.
+ lütfen siz oturun beyefendi.
- o zaman siz oturun.
+ yok yok siz oturun. ben ineceğim zaten.
ulan biriniz oturun işte. otobüs olmuş zaten kazlıçeşme. te allam ya.
hayatımın en stres dolu anlarından biridir. Bir bu bir de sınavın başlamasından dakikalar önce sırada beklerken ki stres.
Hani bir yandan kibar olmaya aynı zamanda da ısrar etmeye çalışıyorsun daha fazla ısrar etsen kibarlıktan çıkacaksın, ısrar etmesen bu sefer vicdanın elvermeyecek millet yanlış düşünecek. Öyle bir yerde bırakmalısın ki. Dünya Kupası finalinde maçı kazandıracak penaltıyı atmak veya dürbünlü tüfekle ateş etmek gibi bir şey. *
diyalog sırasında iki kişinin de birer gözünün boş koltukta olduğu pazarlıktır.
taraflardan biri " ehh oturan yok madem.. ben oturayım hehe" dedikten sonra da diğer tarafa gelen "48 saat daha ayakta dikilebilirim. çok kondisyonluyum, içim kıpır kıpır" ayakları da dikkatlerden kaçmaz. ulan siz yok mu siz!
