- kafayı koyar koymaz uyuyan tip; her koşul ve ortamda uyumayı becerebilen rahat adamlardır. ( sadece molalar da çişe kalkmak için uyanırlar.)
- ölümüne cam kenarında oturmak isteyen tip; kafayı cama vermeden yolculuk yapamazlar. ( aralarında biletleri koridor olsa bile inat ve ısrarla cam kenarı olduğunu iddia edip, bu uğurda kafa göz yardıranlar vardır. )
- muavinle arkadaş olmak isteyen yalaka tip; 2 top kek fazladan yemek yada çaya bir şeker fazladan alabilmek için muavinle türlü diyaloglara girerler. ( genelde açılış cümleleri sizin işlerde zor be abi şeklindedir.)
- molada sona kalan tip; otobüsün kalkıp gitmesi zerre umurlarında değildir. rahatça yer-içer keyiflerine bakarlar.( 50 kişiyi beklettikten sonra hepsi aynı gülümsemeyle otobüse binerler. )
- durmadan su isteyen tip; 5-10 dakika arayla muavinden ısrarla su isterler.( nedense mutlaka bende alabilirmiyim diye ona eşlik eden saz arkadaşları olur.)
- durmadan ipod dinleyen tip; 10-15 saatlik yolculuklar da bile kulaklığı çıkarmadan ölümüne müzik dinleyen tiplerdir.( o ipodların nükleer enerjiyle çalıştığından şüpheleniyorum. )
her otobüste kokan bir adam mutlaka vardır.
kıyafeti, nefesi, saçı, yedikleri ya da bunların hepsi kokuyor olabilir.
otobüsü nereden geldiği anlaşılamayan bir koku kaplar. burun reseptörleri kokuyu sonsuza dek algılayamayacağı için koku bir süre sonra hissedilmez olur. otobüste her farklı koku hissedilmesi, o adamın da hissedilmesi anlamına gelir, koku geri gelir.
ayakta duran, oturan gençleri tek tek süzüp yerlerinden kaldırmaya çalışan; yaşlılara yaranıyorum, topluma faydalıyım mesajı vermeye çalışan dallama abi.
