memleketime giderken havayolu yerine karayolunu tercih ederim hep,küçüklüğümden beri 14 saat yolculuğu yaparken dinlenme tesislerinin verdiği hazzı başka yerde alamadım.
Suların serum gibi poşette verildiği, koltuk arkalarında şimdiki lcd ekran olan yerde küllük olduğu ve milletin fosur fosur sigara içtiği, biri orta kapı biri ön kapı civarı olmak üzere 2 tane 37 ekran tv olup da onlarda da istisnasız "tanrılar çıldırmış olmalı" filminin verildiği yıllarda Artvin-istanbul arası otobüs yolculuğu tam 24 saatti.
Bir zaman sonra afedersiniz poponuzun kemiği diye bir şey olduğunu anlayamazsınız. Hissiyatsızlık olur çünkü en nihayetinde. Arabada birde çocuk ağlaması ya da bağırarak konuşan dayılar varsa yandı gülüm keten helva. Ağlaman bile gelir valla.