Genellikle gittiğiniz yola göre değişen düşüncelerdir. Ama nedendir bilinmez benim genelde içim buruk olur. Belki de hiç çok sevinerek gittiğim bir yer olmadığındandır. Kendimle başbaşa kaldığım, bir çok şeyi gözden geçirdiğim ve mola vermeliyiz bi sigara içmeliyim dediğim anlardır otobüs yolculukları.
Pencereden seyredilip geçilen köylerde ilçelerde kimlerin oturdugu düsüncesi. Kimsiniz siz? ne isiniz var taa buralarda? Ne için yasiyorsunuz, ne düsünüyorsunuz, nasil yasiyorsunuz...
Yan koltukta oturan adam rahat 50 var ama ergen gibi baba Naber diye bindigimizden beri muhabbet ediyor bir de hart hurt isirarak elma yedi yahu. Hayır bildiğin sueterli bir tip görsen doçent dersin.
Karşı koltukta iki teyze komşusu ile görüntülü konuştu bütün otobüs olarak bizde dinledik.
Ayıp ulan. Sizi kınıyorum ve size laflar hazırladım.
kafamı koyarım cama, hayata 5-10 dakikalığına camdan gördüğüm insanların gözünden bakarım. bazen koyun güden bir çoban, bazen arabası yolda kalmış bir adam.
--spoiler--
istanbul'dan ankara'ya kaç para yakıyor bu otobüs, 54 koltuk var ortalama 35 liradan 35*54= 1890 lira para eder. 250 lira yaksa 400 lira şoföre versek muavin zaten aylık alıyordur onu boş ver ogs kgs falan fıstık 1000 lira temiz kalıyordur lan.
--spoiler--
herkesin yaptığı, ama konuların kişiden kişiye farklılık gösterdiği eylemdir. burada asıl önemli olan, otobüste düşüncelere dalarken mimiklere hakim olabilmek. bazen kendi kendime kahkaha atarım gülümserim ya da küfür ederim, engelleyemiyorum. kötü bir huy tabii.
susturun şu çocuğudur.
az da yıkanın, su var her yerdedir.
o koltuğu daha yatırırsan suratına kafa atabileceğim uygun lokasyona kavuşacağımdır.
evet,
(bkz: metro turizm)
(bkz: konuğumuzsunuz)
