bir zamanlar seninde o ibne bebeklerden biri olduğunu ve senin gibi bazı ibneleri rahatsız ettiğini aklına getirip hoşgörü duymanı gerektirir.ama o ibne bebeklerden biri olmadıysan istediğini yapabilirsin tabi.
ilk deneyiminizse seversiniz bebeği ama daha sonra çocuğun daracık alanda bunalması sonucu mızmızlanmalarına yıkıcı çığlıklarına maruz kalınca çileden çıkarsınız nerden de bindim otobüse dersiniz daha sonraki otobüs yolculuğunuzda da aynı manzarayla karşılaştığınızda ne kadar sevimli olursa olsun geleceği gördüğünüzden ters bakışlar gider çocuğa ayaklarını bacağınıza doğru iter o da gıcık kapmıştır size anlayışı kaybetmiş yola devam edersiniz.
çok rahatsız olunmaması gereksede uzun yolculuklarda çekilmeyendir. küçük otobüs ağlayan bir bebek insanlar ister istemez rahatsız olur ki o uzun yol bu zaten yorucu, yorgunluk ikiye katlanır. bebeğin bilerek yaptığını sanmaktan değil yani.
rahatsız olanlar umarım bebek sahibi olmak istediklerinde doktor doktor gezerler de evlat yüzü göremezler inşallah. Sanki bebeğin aklı bilinci varmış, senin nazik kulaklarına kastı olabilirmiş gibi, nedir bu bencillik bu hamlık anlamıyorum. Ossuruktan nem kapacaksan az ye de kendine araba al, hnagi cehennemin dibine gideceksen tek başına git kardeşim.
insanın kendisinin de bir zamanlar bebek olduğunu ve o duyduğu zırıltıların binlercesiyle ana babasının kafasını sktiğini düşünmesine sebebiyet veren durum.
