işten çıkmış eve dönüyorum. otobüs boş ve oturacak bir yer seçiyorum kendime. sonra takıyorum kulaklığımı. müzik başlayınca herşey değişiveriyor nedense.
önümde oturan adam daha bi donuk bakıyor. yanımdaki bayan ağladı ağlayacak. çeviriyorum kafamı camdan dışarısını izlemek için, ya mendil satan bir çocuk görüyorum ya da kucağındaçocuğuyla dilenen bir adam. sonra kafamı cama dayıyorum dışarıyı seyrederken. tamamen istemdışı.
alışmışım böyle görmeye herşeyi. sanki herkes hüzünlü herkeste ağır bir keder var. saçmalıyorum ben mutsuzum diye herkes mutsuz olacak değil ya.
ama bak şuradaki kıza mesaj yazıp duruyor sürekli. ba bak gördün mü nasıl asıldı yüzü.
ya şu adam ne var elindeki torba da acaba. çocuğuna aldığı bir oyuncak mı acaba? iyisinden alamamış ama yine de cebindeki son parayı verip almış ama ay sonunu düşünüyor.şoför bile sabırsızlanıyor son seferini yapıp eve dönmek için. eve dönünce ne olacak ki? karı dırdırından kaçmak için doğru kahveye. ya şu yaşlı teyzeye ne demeli? evine gidiyor gözyaşları içinde belli ki hayat arkadaşını kaybetmiş, buğulu gözlerle onu arıyor dışarılarda?
şimdi tekrar soruyorum, sen mi çok acımazsızsın hayat ben mi çok karamsarım???
sirasiyla aşağıdaki gibidir;
+yanıma kim oturacak acaba?
+ne film koyacaklar acaba?
+şu gelen oturacak galiba yanıma.
+ yok değilmiş.
+ bu mu lan acaba
+ yok değilmiş.
+oha hatun bindi otobuse. yer kalmadi ki bir tek benim yanım boş
+buraya geliyor lan
+hihi buyrun.
+lan acaba kız rahatsız mı olacak?
+uyusam mı acaba?
+ tüh ya unuttum dergi alacaktim.
+neyse durakta alırım.
+yatırsam mı acaba koltuğu?
+neyse yatirim de uyuyim biraz şimdi bu kız konuşmaz. yolculuk bitmez sus sus.
+lan dur ceptekileri sağlama aliyim olmasın birşey.
+hadi uyuyim bari.
+*
+nereye gelmişiz ki acaba?
+ankara mi lan bura ne ara geldik oha
+hostesi çağirim.
+ kız rahatsız oldu mu acaba uyurken çarpmış etmiş olmayim
+susadım ya hostesi çağirim
+kaç saat kaldı acaba
+lan kek istesem verirler mi ki bunlar
diye uzayıp giden ve bir çok kez aynı düşüncelerin tekrar edilmesi ile sonlanan yolculuklarda düşünülenlerdir.
balıkesir izmir arasındaki yolculuklarımda, yol üzerinde bulunan rüzgar güllerini gördüğümde 1 tur dönmeye bobinleri kaç tur döndürdüğü ve ne kadar büyüklükteki bir coğrafyaya ne kadar süreli elektrik sağladığı sorusu aklıma geliyor hep. Sonrasında kulaklıktan gelen sesin bende uyandırdığı hayal dünyasına bırakıyorum kendimi.
yapılması gereken ama bi türlü yapılmayan irili ufaklı işler gelir akla. geçmiş olsun diye aranacak bi akraba. muhtarlığa götürülmesi gereken bi belge. kuru temizlemeye gitcek mont. vs vs. o an hiç birini yapma imkanınız olmadığı için de çok beter can sıkar. bi döniyim hepsini halletcem falan. yalan.
