kadıköyden kartala ayakta gitmemek için, yakında durak olmasına rağmen, ilk durağa kadar yürünmüştür. 25 dakika beklenmiş ve murada erilmiştir(hem de cam kenarı). bir sonraki durakta, yaşlı bir teyze binmiştir.
-otobüsün ortalarındayım bana gelene kadar mutlaka biri yer verir-
*şu yeşil montlu : elindeki kitaba gömüldü.
*şu uzun atkılı : otobüsün dışında çok ilginç bişiy gördü cama abandı.
* şu komik bereli: paçasındaki çamuru temizlemeye yoğunlaştı.
* şu bahtsız : "buyrun teyze"
orta kapıya yaslanılıp, daha bir durak geçtik inip geri mi yürümeli, hangisi daha yorucu muhakemesi yapılırken...
iyiniyetli bir şekilde yaşlı teyzelere yer verme sorumluluğunu gösteren bir gencin yanına uzaklardan bir teyzenin gelerek gözleriyle hadi kalk artık tribine brünmesi,sanki genç buna zorunluymuş muamelesini teyzeden yemesi,teyze yanına geldiğinde de hemen kalkarak yerini verdikten sonra karşılık olarak teşekkür alamayan genç durumudur...
yer verdiğiniz çocuklu kadının, çocuğu kucağına alıp oturmak yerine sadece çocuğunu koltuğa oturtarak kendisinin ayakta dikilmesi durumunda çocuğa ve anasına söverken hissettiğiniz duygudur.
