bugün bizzat gerçekleştirdiğim eylemdir. boş olan bir-iki koltuuğun hepsinin cam kenarında ve güneş altında olması gibi bir durumda, ayakta otobüs klimasının altında püfür püfür gitmeyi tercih eder bir çok bünye.
belki de 1 kisilik yer vardır arkada. ama esas oğlan ön sıralarda oturmuş sevgilisinin bulunduğu sırada onunla konuşuyordur. şimdi ayakta beklemenin bir anlamı oldu.
muhtemelen otobüse yeni binecek amcaların teyzelerin ve hamile gazilerin yer ver bakışıyla muhattap olmamak için yapılan eylemdir zira kişin yorgun olup olmadığına bakılmaz günden gelen teyzelerimin rahatı çok daha önemlidir.
"nasılsa birazdan bikaç yaşlı teyze amca binecek, bende onlara yer vericem iisi mi hiç oturmayım." mantığıdır.
veya, akşamın köründe perperişan bir halde dersten çıkmış, uykusuz ve yorgun gencimizin, sabahın köründe çarşıya pazara çıkıp keyfi için akşama kadar her tarafın tozunu attırmış cevval teyzemizin yada amcamızın ve diğer pişkin otobüs sakinlerinin akşama kadar canı çıkmış yorgun ve uykusuz, otobüste zar zor yer bulmuş yarış atına dönen ve yer verip ayakta kalacak gencimizin üzerinde kurduğu psikolojik baskıdan ötürü gencimiz hiç oturmamayı ve oturduğununda burnundan gelmesini istememesinden dolayı gerçekleşen vaka.
oturduğu zaman uykusu gelmesi muhtemel olduğu için ayrıca bütün gün oturduğu için oturmak istemeyen şahsın yaptığı faaliyettir. bu insan otobüsteki bütün yerlerin dolu olması gerekmediği için ayakta durmayı tercih eder.
yahut ayakta durduğu yerde daha rahattır boş olan yere gitmeye üşenir.
gün boyu otururak yapılan bir işte çalışılıyorsa veya otobüse az sonra yaşlılar binebilir, onlar oturur düşüncesi varsa, gerçekleştirilmesinde bir manyaklık ve/veya saçmalık olmayan bir eylem. bir de bir durak sonra inmek var ki, ondan hiç bahsetmiyorum bile. *
boş koltuğun sağında solunda, kendisini göz hapsine almış yaratıkların bakışlarına daha yakınen maruz kalmamak için ayakta kalmayı tercih eden bayan davranışı olabilir.
gidilecek yer yakınsa makuldür.
insanların garip bakışlarını o an taşıyamayacak kadar güçsüzse makuldür.
ayakta gitmek liseden kalma eski bir alışkanlıksa makuldür.
kişinin otobüste nasıl hareket edeceğinin, oturarak mı yoksa ayakta mı gideceğinin bile mevzubahis edildiği bir ülkede yaşıyor olmak kadar zor olmayan bir işlevdir.
