aslında bu başlığın türevi bir başka başlıkta incelenmiş; (bkz: otobuste soganlı döner yiyen insan). ancak yeteri kadar üzerine gidilmediğine kanaat getirdim ve bu insanların derinine inilmesi gerektiğini düşündüm. evet.
şimdi bu adamlar yaşıyor bi' kere. bir yerlerde, bir köşede uyuyup, ertesi gün de uyanıyorlar. çoğu da çalışıyor, insan içine de karışıyor yani. onlar da basıyor otobuste birinin ayaklarına, sonra özür diliyor. aynı bizim gibi. ancak bazıları var ki bunların aralarında, diğerlerine hiç benzemiyor. omuz atıyor, arkasını dönüyor. ayağına basıyor, geri basıyor. böyle şeyler.
o adam bugun bizimleydi, aramızdaydı. elindeki emar görüntüleme merkezi ve bilimum sağlık karnesi türevi evraklarından çıkardım ki; sabah erkenden kalkmış, bir şekilde hastaneye gitmiş, sonra mr çekilmeye gönderilmiş falan. tahlilim bu yönde. yorulmuş belli, yılların getirdiği yorgunluk suratındaki çizgilere baskı uyguladıkça, daha çok doluyordu alnındaki gözenekler terle. tükenmişliği belliydi. apaçıktı ki, açtı.
her zamanki gibi okulumdan çıkıp eminönünden otobüsüme bindim bugun de. farklıı bi' şey yapmadım yani. kız arkadaşım falan da yok, aşırı yakışıklı olsam da. ray-ban gözlüklerim de cabası, neyim lan ben. neyse, saraçhane taraflarına geldik. duraktan bir yolcu akını oldu 34 numaralı otobusume. durun yavaş yapmayın diyemeden bindi hepsi, çok içerledim. ama bir adam vardı ki; bir elinde sayısız poşet diğer elinde yarım kalmış bir pide arasına dizilmiş tavuk döner. belli ki beklemekten sıkılmış ve acıkmış da. ama lanet otobus işte, hep bu zamanlarda gelir ya, adeti. ön taraftaki karşılıklı koltuklar da oturan şahsımın karşısına geldi oturdu. poşetine koyar dedim döneri, koymadı. yemeye devam etti. bütün otobüsü tavuk döner kokuttu hımpfh! canım istedi söyleyemedim. herkesin canı istedi, söyleyemedi. bıyıklarının arasında kalan tavuk parçalarına bile özendim, söyleyemedim. öğrenciydim, zamanım yoktu, acıkmıştım. poşetinden bir pide tavuk döner daha çıkardı sonra, inanamadım. bu olayı sözlükle paylaşmaya da o an karar verdim. onu da yedi bıyıklı adam ve yine bıyıklarında tavuk parçaları birikti ve ben onlara yine heves ettim. yaralandım.
bu insanlar aramızda arkadaşlar, bir dahakine ben de rakı sofrası kurmayı planlıyorum otobüse. sonra gelip onu da yazacağım. çok eğlenceli, tavsiye ederim.
edit: sen kesin o adamsın. aferin devam et böyle. yarın ben ısmarlayacağım sana.
