hiç istemeseniz de bazen olmak zorunda kaldığınız durumdur. şöyleki;
zaten akbil uzatma hadisesi başlı başına bi saçmalıktır, zira otobüse orta yada arka kapıdan binmek gibi bir eylem yasaktır. uzattığınız akbil sizin değildir, arka yada orta kapıdan binen birinin akbilidir, size uzatıldığı anda, hiç tanımadığınız biri için, yine hiç tanımadığınız kişiye, şirinlik yaparak, kutsal emaneti öne ulaştırmasını rica edersiniz, hiçkimsenin gönüllü olarak yapmak istemediği eylemdir akbil uzatmak, herkes bir zoraki yapar bu eylemi. çoğunlukla tek değil de deste halinde elinize tutuşturulur, zaten kalabalıktan nefes alarak kadar bile genişlemeniz mümkün olmayan otobüste, kaygan yüzeyden oluşan akbiller elden kayar, düşer, o kalabalıkta eğilip toplamak mümkün olmaz, o anki sıkıntı, etraftan üzerinize fırlatılan 'lan ne beceriksiz, iki akbili elinde tutamadı' bakışlarına maruz kalınır. olayı mütakiben arkadan 'gelmedi bizim akbiller bağrışları' üzerinizde derin sorumluluk, suçluluk duygusu...
ha birde akbiline tırnak makası takan tipler vardır ki, onları tarife kelime bulamıyorum, her seferinde 'lan ben mecburmuyum senin tırnak makasına elimi sürmeye' diye bağırasım gelir yapamam, belkide içimde biriken ağırlığın asıl sebebi o tırnak makasıdır. olabir mi sözlük, ne dersin?
