Zorunda olunmayandır.
Biz günde toplu taşımaya en az 13 tl vereceğiz de onlar bedava diye her gün akrabalarıyla toplanmaya, arkadaşlarıyla kahvede toplanmaya gidecek, bir ekmeği bile vakit geçirmek için toplu taşıma kullanarak alacak öyle mi?
Geçenlerde ben 4 dakika sonra ineceğim diye bir kadına yer vereyim dedim, o da sonraki durakta inecekmiş ben de oturdum.
Otobüse uzun bir yol için bineceksem kalkış durağına gider ve otobüsün sol en arkadaki koltuğuna binerim . % 100 yer vermek zorunda kalmam . Ama bir gün orta yaşlı bir teyzenin insanları yara yara yanıma gelmişliği ve yer isteyip vermişliğim olmuştur . O kadar azmin karşısında duramazdım .
isten cıkarsın eve giceksindir. götü koltuğa atayım da uyuya uyuya giderim dersin. hayal iste. yapamazsın !
öyle bi bakarlar ki gözünün icine daha kapıdan girer girmez saygı durusuna gecersın. halbuki sen aksama kadar çalışmış o ise tiril tiril gezmiştir.
tamam hastane vb.durumlar için dışarı çıkmış da olabilir ama eminönü ise bindiği durak iste o ihtiyar gezmiş, tozmuş, torbalarını doldurmuş bide senin yerine kurulmuştur.
tamam koltuk sevdasında değilim de ne bilim akşamları eve erken gitseniz ya siz. beklemeseniz bizi keşke.
insanlar yaşlandıklarında güçten düşerler. yürümeyi bırakın ayakta durmak bile eziyet gibi gelir. basit bir mantıkla sizin de bir gün yaşlanacağınızı göz önüne alırsak biraz empati yaparak yer vermeniz doğru olacaktır. genç çocuklarsınız enerjiniz gücünüz var. ölmezsiniz biraz ayakta dursanız.
kendimden örnek vereyim. çoğu zaman işten okuldan dönerken o yaşlılardan daha yaşlı daha bitkin oluyorum. böyle durumlarda gezmekten dönen yaşlılara yer versem de tamamen vicdanımın rahat etmesi içindir.
yer: denizli
olay özel kal otobüslerinde gerçekleşmektedir.
otobüs tıklım tıklım dolu olmasada boş verler doludur.
ce karnı burnunda bir hamile bayan biner ve genç 16 17 yaşlarında bir kıza yerini verir misin der.
kızın cevabı herkesi şaşırtır. "doğururken bana mı sordun be kadın!"
bu sözü duyan herkes ayağa kalkar ve bayana yerini vermeye çalışır.
nezaket yaşya değildır ya da okumaklada alakalı değildir. aile yapısı bu konuda çok etkilidir.
Içinizden gelir de yaparsınız bunu bir teşekkür bile etmez, sanki mecburmuşuz gibi havalı havalı kurulurlar koltuğa. Sonra da gençliğin canı yer vermek istemez tabi.
evet çoğu zaman verilmesi gerekir ama istisnai durumlar vardır.mesela bazı otobüsler uzun yolculuklardır.örnek veriyorum 45 dk 1 saat süren yolculuklar.burada misal ben kişisi ilk otobüste ayakta gideceksem binmem, diğerini beklerim.ama diğerine bindiğim anda kim gelirse gelsin ona yer vermem.ama diğer kısa yolculukların hepsinde yer veririm.
