böyle durumlarda inanılmaz geriliyorum lan. geçen 230 dayım. kız basmamış o inecek şeysine. bi de sessiz sessiz arka kapıyı açar mısını diyor ki, ben zor duyuyorum. bir saniye geçti, iki saniye geçti ikinci defa söyledi kaptan haraket etti edecek ayağa kaltım kaptan inecek var diye haykırdım. nasıl gerildiysem ve bağırdıysam otobüsün tamamı bana döndü. yemin ediyorum o üç saniye geçmedi. hayatımın en stresli anıydı. kortizol seviyem tavan yaptı.
bir kaç defa alakasız bir durakta inmek zorunda kalınca bir dahaki sefere gaptaaaaaaaaaaaaan orta gapıııığğğğ diye bağıracak kızdır.
hayır kendimden bilmiyorum.
