Daha dun kizin biri amcaya yer verdi. Amca 50li yaslarda. Adam dedi ki "kalkma kizim oturmayacagim"
Kiz da bunu klasik istemem yan cebime koy, öyle acgozlu gibi gorunmiyim de yalandan yere "sagol kizim gerek yok" laflari eden bir yetiskin olarak algilamis olacak ki kalkti yerinden hemen.
Adam ne yapti. Oturmayacam demisti zaten, ilerledi gitti. Kiz da kaldi oylece. Tabi tekrar da oturamadi, baska biri geldi oturdu kizin yerine.
Ben de dusundum. Amca cok ayip etti filan diye. Sonra sebeplerini dusunurken, kizin verdigi yerin felaket derecede gunes aldigini fark ettim.
Bazen, gayet insani gerekceler ile ve kar-zarar hesabi yaparak bos koltuga oturmayan kisiler de olabilir.
bir kaç kez denk geldiğim dinin de bayan ablalarımızdır. abartı bir durum olarak gördüğüm bu konuda şunu söylemek isterim ki. sevgili ablacığım o yanına oturacak olduğun kişi de bir insan. merak etme yemez seni..
Günün 10 saati bilgisayar başında kurbağa gibi çalışan ve artık vucudunun arka orta alt bölgesini hissetmeyen bireyin eve giderken ayakta durma fırsatını geri tepmemeisidir. Her gün fırsat olursa ki oluyor zaten iş çıkışı dolu olan bir otobüsde ayakta şikayet etmeden dikilmenin zevkini çıkarıyorum.
-poposunda basur yada kıl dönmesi var olabilir.
-yazın koltuğa oturup da terlemek istemeyen de olabilir.
-oturup da kıyafetlerinin buruşmasını da istemeyen adam olabilir.
kararsızlığı had safhada olan insandır.
birkaç adım ötede, o boş koltuğa oturabilecek başka bir şahıs daha vardır. aynı anda hareket edip sandalye kapmaca oynar gibi açıkta kalıp rezil olmaktan korkuyordur.*
ya da ineceği durağa az kalmıştır. otursam az sonra geri kalkcağım, en iyisi oturmayım diye düşünüyordur.
