susturun şu çocuğudur.
az da yıkanın, su var her yerdedir.
o koltuğu daha yatırırsan suratına kafa atabileceğim uygun lokasyona kavuşacağımdır.
evet,
(bkz: metro turizm)
(bkz: konuğumuzsunuz)
herkesin yaptığı, ama konuların kişiden kişiye farklılık gösterdiği eylemdir. burada asıl önemli olan, otobüste düşüncelere dalarken mimiklere hakim olabilmek. bazen kendi kendime kahkaha atarım gülümserim ya da küfür ederim, engelleyemiyorum. kötü bir huy tabii.
komik anılar. düşündükçe suratınızda aptal bir gülümseme ve bazen sesli bir kahkaha belirir. bunun sonucunda millet size bakar 'neden aptal aptal gülüyor ki bu?' diye düşünerek. isterse deli desinler, o anki mutluluğumu onlar için dağıtacak değilim.
düşünmek için en uygun zamanı sunan, düşünceleri en cok tetikleyici ögedir otobüs yolculugu. incik cincik ne varsa hepsini bu yollarda düşünür, huzura erersiniz.
bazen gözleriniz yaşarır, bazen kendi kendinize gülersiniz.
arada yapmak gerekir.
Genellikle gittiğiniz yola göre değişen düşüncelerdir. Ama nedendir bilinmez benim genelde içim buruk olur. Belki de hiç çok sevinerek gittiğim bir yer olmadığındandır. Kendimle başbaşa kaldığım, bir çok şeyi gözden geçirdiğim ve mola vermeliyiz bi sigara içmeliyim dediğim anlardır otobüs yolculukları.
