adam kadını atıyor yatağa, arkasına geçiyor: "kalça pantolondan güzel gözüküyordu ama selülitliymiş" diyor.
öbür karede göğüslere dokunuyor: "hımmm.. fazla yumuşak" diyor.
kadın inliyor "bu inlemeler de çok sahte. eöeh. yemiyoruz bunları yani" diyor.
ben sana bişey söyliim mi abi? böyle sevişme olmaz. çok afedersin sikişme de olmaz. hastalık resmen bu. kadavra inceler gibi yataktaki insanı incelemek.. saplantılı bir hal.
ne zaman bunun maceralarını okusam hayattan soğuyorum. millet keh keh keh diye gülüyor ben ufka dalıyorum.
biriyle sevişirken karşındakinin kafasında otisabi tespitlerinden oluşan konuşma balonları gördüğünü bi hayal etsene:
--ööeehhh ne kadar rüküş bi hırka. neyse açıcam şimdi ne de olsa--
--bu utangaç kız ayakları da yıllardır baydı artık--
--ışığı kapat mı? niye ki? öffff--
--akşam da köfte yemişti dişlerini fırçala deseydim keşke. neyse--
insana aldığı hava bile fazla gelir. harbiden. sıkıntı verir.
çok kötü. acımasız. tahammülsüz. ruhsuz. çok kötü.
son kareyi kapatıp okuyanların hayli çoğunlukta olduğu otis abi bu hafta hangi karıyı nasıl götürmüş acaba diye espirilere konu olan komik ve sadece belden aşağı düşünen zeki bir yılmaz aslantürk karekteri. çizdiği karekter fiziki olarak kendine de benziyor valla.
ilk başlarda esprili gelen maceraları artık yavaş yavaş sıkan karakter. O değil bu karakter yüzünden Yılmaz Aslantürk'in de hayatı etkilenebilir. Bu sayede kadınları sadece cinsel obje olarak gördüğü sanılabilir. Belki de gerekten öyle görüyordur,bu beni ilgilendirmez ama Penguen'den Uykusuz'a geçen bu karakterin maceraları kendini aşırı derecede tekrar etmeye başladı.
+Ne okuyosun?
-Otisabi.
+yine mi becerememiş lan.
-olay o zaten abi.
tarzında diyalogların çıkış noktası olan uykusuz dergisinin son sayfasında yer alan tiplemedir.
