bir ülkenin ekonomik açıdan kendi kendine yetmesi için uyguladığı politikadır.
bu politikalar;dış ticareti kısmak, ithalatı engellemek, iç ticareti arttırmak ve ülkeden sermaye çıkışını en aza indirmek diyebiliriz.
Dış ticaretin, ticarete katılanlara yarar sağladığı ve ticaret yapan ülkelerin refah düzeylerinin artmasına neden olduğu savlarına karşın, bazı ülkeler özellikle geçmişte, kendi kendilerine yeterli olmanın özlemini duyarak, uluslararası ticareti en aza indirmeye yönelmişlerdir. Günümüzde, özellikle tarımsal ürünler üretiminde kendi kendine yeterlilik politikası, birçok ülke tarafından uygulanmaktadır. (bkz: zeynel dinler)
bir ülkede ancak üretilebilen mallar tüketilmektedir. buna karşılık ekonomi dış ticarete açıldığında tüketiciler ekonomide üretilen mallardan daha fazlasını tüketebilme imkanına kavuşurlar. *
temel gereksinimi, halka her açıdan yeterli olacabilecek imkan ve kaynaklara sahip devletin, kararınca ekip-biçme, harcama ve satın almasıdır.
60 askeri müdahalesi sonrası, ülkenin kısa bir süreliğine benimsediği söylenebilir. hiçbir şekilde ithalat ve ihracat yapılmamasını, sadece gereği kadar üretimi öngörüyordu. ancak, doğalgaz konusunda dışa bağımlı olunduğundan, ithalata yönelinmiş, bu da ekonomide, olumsuzluklara sebep olduğundan, terk edilmiştir.
