buradan bakınız verip şahısları rencide etmek istemiyorum.
lan siz nasıl insanlarsınız ki sıradan diyalogları sözlüğe yaran diyaloglar diye yazıyorsunuz? her insanın başına gelen olaylar sizin başınıza gelice mi yarıcı oluyor yoksa hayatınız bu kadar sıkıcı mı?
çoğunlukta olan grup.*güzellik nasıl ki bakan gözdeyse yarılmak da aynı bakan, okuyan gözdedir. badinin eğilmiştim, hapşırdım burnumda baloncuklar patladı lan hobabebbe diye söze girmesi kafi. seni beni yarmaz da badilisti yarar. popilis bu devran böyle dönüyor.
yarılmaya teşne yazar grubudur. bunlar zaten yarılmak için hazır bekliyolardır, bir atraksiyon olur ve bunlar da yarılır. bir nevi olgunlaşıp, dalından düşmek isteyen armut gibi. bir rüzgar eser, bu armutlar da düşüverir. sonra yere düşen armut, yerdeki armutlara "yaran rüzgar esintileri" üzerine bir konuşma yapar. rüzgarla birlikte yere düşen armutların hepsi de ayakta alkışlar. biri de çıkıp "keramet rüzgarda değil, sizde" demez. nasıl desin ulan. armut zaten onlar. armutlar konuşur mu y.rram?