1.
gözlemlediğim kadarıyla suratlarında hep bir "ehe ehe" gülümsemesi ile dolaşan yazar insanlardır. bunlar yalnız başlarına sokakta dolaşırlarken, bazen asosyalliğin verdiği yalnızlıktan bazen de cepte eksik olan çitlemelik çekirdeğin yarattığı boşluktan, kendi aralarında geyik yapan insanların diyaloglarına kulak kabartırlar ve hemen yarılırlar. kimi zaman gayet normal bir tabela görürler ve hemen oracıkta yarılırlar. kimi zaman osuruğa gülerler, kimi zaman gayet eli yüzü düzgün afişlere yarılırlar. ama yarıl yarıl bir türlü insan olamazlar. ulan ne mutlusunuz be...siz en iyisi başlık kısmına yaran yazıp ara tuşuna basın, ne demek istediğimi gayet iyi anlarsınız. ben şimdi anlatınca olmuyo.
6.
hiç bir boka yarılmadan mutsuz yaşamayı tercih etmeyen yazar da olabilir belki.
9.
· yaran 112 diyaloglari ...
10.
çok fazladırlar. yaran entrylerin yarmaması gibi bir durumla da karşımıza çıkan yazarlar, okuduğu her şeyden yarılacak bir nokta bulmaya çalışan, aslında yarılmak bahane ortam şahane tadında insanlardır.
11.
keşke her günleri yarılmakla geçse ve gözlerinden akan yaşlar gülmekten dolayı olsa diye dilenen yazarlardır.
12.
kendileri için başlık da açıldığını gördüklerinde yarım yarım yarılacak olan yazarlardır.
14.
iyi-kötü her espriye gülebilen, başlık yönlendirmeleri komik olmasa bile komikmiş gibi davranan, hayattan zevk almasını bilen yazarlardır.
15.
sınıfın arkasında gülüşen öğrenciler gibidirler.öğretmen : siz neye yarılıyorsunuz ikiniz, söyleyin biz de yarılalım.
