bahsettiğim ot ve bok gerçek manada değildir elbette efendiler. en saçma ve en olmadık şeylere, en gereksiz ve en olmadık tepkileri vermektir.
bu durum; sinir sisteminin artık isyan etmesidir, ne beceriksiz herifsin ulan beni ne hallere düşürdün demesidir ve sonunda size haddinizi bildirmesidir.
bazen aşırı öfkelenebilir, yıkıp dökebilirsiniz. bazen ise dokunsalar, salya ve sümüklerinizi bırakırsınız akışına süzülsün...
mesela, bazen giydiğiniz ceketi tatlı dille eleştiren arkadaşınıza tahammül edemez ceketinizi çıkarıp kafasına geçirirsiniz. bir başka ceket giyer ve "bu nasıl?" diye sorarsınız, arkadaşınız yılmadan, aynı tatlılıkla "güzel ama kotla uyumsuz oldu" der. nefretle ceketi çıkarıp tekrar kafasına geçirirsiniz.
kavga etmezseniz o arkadaşın değerini biliniz.
bazen ise bir sigara yakmaya kalkarsınız. önce çakmağı bulamazsınız, çakmağı bulursunuz yanmaz, yakarsınız sigara tersten yanmıştır. sigarayı duvara fırlatıp bir bardak su doldurursunuz, tam içecekken bardağın ortasına kelebek düştüğünü görürsünüz. kelebeğine de suyuna da bardağına da okkalı bir küfür eşliğinde bardağı da duvara yolcu edersiniz.
gece yatmadan önce ise izlediğiniz, "yalçın çakır" tadında programlarda bir kadın çıkar:
"üç yıldur gelmeyüü... çoluğumu çocumu bıraktu burde bene... ben yalnız yalnız ne edöcem? kimse bana sahip çıkmıııiiyüühühühüh..."
sözlerini duyar duymaz sizinde boğazınız düğümlenir, dudaklar titremeye başlar lan noluyo lan bana diye düşünürken bir anda eşek gibi anırarak ağlamaya başlarsınız. sinir sistemi sizi affedince şöyle bir durup aynaya baktığınızda, aksinize sorduğunuz soru gayet nettir: "sen aptal mısın?" *
