imam Efendi, camide namaz kıldırırken osurmuş. Öyle bir utanmış ki, namazı falan bırakıp, hemen
eve gelmiş.
Hanım, demiş. Camide böyle bir şey yaşandı. Ben artık bu köyde kimsenin yüzüne bakamam. Kalk gidiyoruz bu köyden, başka yere taşınıyoruz.
Aradan 20 yıl geçmiş, hoca köyünü çok özlemiş.
Hanım, kalk gidelim köyümüze 20 yıl geçti aradan unutulmuştur nasılsa demiş.
Köye yaklaştıklarında genç bir çoban görmüşler.
Hoca; Hanım sen burada bekle de ben gidip şu çobana bir sorayım. Bakalım köylüler olayı unutmuşlar mı? Eğer unutmamışlarsa geri döneriz demiş ve çobanın yanına yaklaşmış.
Selamuanleykum çoban oğlum. Sen kaç yaşındasın?
Valla yaşımı bilmem amma imamın camide yellendiği yıl doğmuşum demiş.
Hoca öfkeyle hanımının yanına dönmüş;
Kalk hanım, kalk gidelim buralardan. Bizim kıçımız tarih olmuş...
