muhteşem yüzyıl dizisinin tıpkı tudors gibi bir senaryo üzerine kurulu olduğunu anlayamayan ve sırf kadınlar bir dekolte diye rtük'ü şikayet yağmuruna tutan andavalların içine düştüğü büyük yanılgıdır..
bu insanlar genelde tarih bilgisi kıt insanlardır..tarih hakkındaki bilgileri ise ''subjektif ve yanlı kaynakların asılsız bilgilerinden'' ibarettir..
bu insanlar osmanlı'yı fatih,yavuz ve kanuni döneminden ibaret sanırlar..mesela 2.mahmut'u tanımaz ve o dönemde yapılan katliamları bilmezler..''kıyafet reformuna'' uymadı diye giyotinle kafaları kesilen adamların hikayesini bilmez ama istiklal mahkemeleri tarafından yapılan idamları ''vahşet'' olarak nitelerler..
osmanlı'nın sürekli kanuni dönemindeki gibi güçlü olduğunu ve atatürk,enver paşa gibi ittihatçı paşalar tarafından yıkıldığını düşünürler..
halbuki osmanlı'nın tarihindeki ilk 300 sene güçlüyken,son 300 sene tamamen güçsüz ve pasiftir..ilk 300 sene zaferlerle doludur,son 300 sene ise hezimetlerle doludur..
osmanlı'nın son 300 sene durumu o kadar vahimdirki,avrupa tarafından ''hasta adam'' lakabı ile anılmıştır senelerce..ve dalga geçilmiştir sürekli..
osmanlı'yı mükemmel ve yenilmez sananlar,son 300 sene yapılan savaşlara ve yaşanan hezimetlere bir bakmalılar...viyana bozgunu,rusya ve avusturya ile yapılan savaşlarda yaşanan bozgunlar,kavalalı mehmet ali paşa isyanı ve rus yardımı olmadan isyanın bastırılamaması,balkan savaşları hezimeti,trablusgarp hezimeti,iç savaşlar vs gibi fiyaskoları hiç dile getirmez bu ''osmanlıcı tafya''...saatleri hep fatih,yavuz ve kanuni dönemlerinde takılı kalmıştır..
osmanlı aslında yıllar önce yıkılırdı rakipleri tarafından..19.yüzyılın başlarında yıkarlardı osmanlı'yı..ama aralarında paylaşamadılar...rusya,ingiltere,fransa,almanya ve italya gibi ülkelerin hepsinin osmanlı topraklarında gözü vardı ve bu devletlerin hepsi birbirine rakiplerdi...o yüzden osmanlı toprakları üstündeki mücadeleleri tarih boyunca sürmüştür bu devletlerin..
osmanlı'da bu durumu fırsat bilmiş ve denge siyaseti izleyerek ayakta kalmayı başarmıştır..
rüyadan uyanıldığında insanlar her zaman rüyanın en akılda kalan sahnesini hatırlar.ve o en akılda kalan sahnesi ya en güzel sahne ya da en kötü sahnedir.
elbette asırlar boyu hüküm sürmüş bir devletin en güzel sahneleri olduğu kadar en kötü sahneleri de vardır.
ancak hakkı teslim eden her insan şunu çok iyi bilir ki osmanlı'da yaşanan en kötü sahneler bu zamana kadar kurulmuş birçok hatta belki her devlet tarafından da sahneye konmuştur.hem de osmanlı'da olduğundan daha aşırı derecede kötü olarak.
şu da bir gerçektir ki,osmanlı gerçekten de bir rüya ülkesi olarak yaşamıştır belli bir süre.ve o belli bir süredeki yaşantıya bakıldığında, bu yaşantıyı sunan devlet mekanizmasına ve tebaa faktörüne hayran kalmamak elde değildir.sanırsınız ki o insanlar robot,bu hayat bir rüya.ya da klişe bir tabir ile bu bir ütopya...
zira ismail hami danişmend'in türkler adlı eseri ile yavuz bahadıroğlu'nun muhteşem kanuni sultan süleyman adlı eseri okunduğu zaman, hem de bu eserlerin yazarın özel görüşlerinden ziyade -hem de- osmanlı düşmanı oluşu kendi sözleri ile tescillenmiş yazarlar-seyyahlarınca anlatımı,bu rüya ülkesinin yaşandığını kesinleştirmekte ve her okuyanını hayrete düşürmektedir.
yanlış önermedir. Osmanlı rüyalar ülkesi değil, adalet ülkesidir. Eşşeklerin, atların bile cumartesi pazar çalışmasının yasaklandığı bir ülkedir. Karşı taraftan rüyalar ülkesi gibi görülebilir (yunanistan) görenlerinde kendine göre haklı sebepleri vardır.
osmanlı'yı göklere çıkaran zihniyetler için geçerlidir. fakat gerçekçi olmak lâzım. neticede bir imparatorluk, ne kadar mükemmel olabilirdi ki? çok övmek de, çok yermek de saçma.
