osmanlı yönetiminin doğu da kürt aşiretleri ile birlikte sefa içinde yaşarken anadolu ümmetinin sadece çalışmaya ve vergi vermeye yaradığı kimliksiz biat kültürü gerçeğidir.
bir kısım vatandaşın bilinçsizliği olrak tanımladığımız şey aslında genlerindeki bu kültürden gelir. vur ensesine al lokmasını, padişahım çok yaşa diye bağırır.
hiçbir ırkın ayrı bir değeri yoktu. cahillik yapmayın da resmî tarihin dışına çıkın biraz. bu olayla ilgili olarak abdülhamit han'ın bir diyaloğu akıllarda yer edinmiştir.
Sarayda görevli olan bir Arnavut, bahçıvanlık yapan bir Türkü, Pis Türk diye azarlamıştır. Sarayın penceresinden bu hakareti gören Padişah II. Abdulhamid Hanın, Arnavut görevliye karşı tavrı şu olmuştur; -Unutma ki ben de Türküm!-(9). Padişah Abdulhamide Ulu Hakan Abdülhamid Han diyecek kadar ile giden ve bu isimle başlı başına bir kitap yazan Üstat Necip Fazılın yetiştirmesi olan bugünkü güç odakları, herhalde Ulu Hakan Abdülhamid Hanın da bir Türk olduğunu bilebilecek bilgi seviyesine sahip bulunuyorlardır!
osmanlı'yı son dönemlerinde bile araplaşma ile eleştiren güruh araştırmadan yoksun kişilerdir. osmanlı türk'lüğü bir övgü değil gurur olarak yaşatmıştır. ırk ayrımı yapmamıştır.
Cahillerin , Türklerin büyük kısmının balkanlarda yasadığını bilmemesinden kaynaklanır. Nitekim Osmanlının son yıllarında elinden çikan topraklarda 3 milyon kadar Türk katledilmiştir.
