hatta zamanlarını tekke ve zaviyelerde geçiren bir grup münzevi tarikatçı da değillerdi. günümüzde askeri yönetimlerin söz sahibi olması batı demokrasisi tarafından engellendiği için orta doğu ve afrika gibi ilkel coğrafyalara düzen gelmiyor bir türlü, ipini koparan ayyaş emirlik, halifelik ilan ediyor. bildiğiniz askeri aristokrasiydi osmanlı yönetimi. adına saltanat denilen rejim, düpedüz asker sınıfının yönetimidir. islamcı akıl fukaralarının vesayet rejimi dediği şey, askeri monarşinin ta kendisiydi.
bunlar, osmanlinin bile zerre siklemedigi, yol, cami bile olmayan koylerde dunyadan habersiz, seyhlere taparak bombos hayat yasayan tiplerdi. gercek dunya ile karsilasinca afalladilar, yeni dunyaya uymak yerine hep eskiyi istediler ama yeni dunyanin getirdigi her seyi de hic utanmadan aldilar ve kullandilar. kafir diye sovup her yaptigini da kullanir.
dine sonuna kadar baglilar ama dinin ne oldugu, ne anlattigi konusunda hic bir fikirleri de yok. yalnizca anasindan, babasindan gordugunu korlemesine surdurmek istiyorlar. padisahlar, zamaninda ben allahin yer yuzunde golgesiyim dedigi icin ona uymayi din gorevi bellemisler ve surekli ayni duruma donmeye calisiyorlar. padisahin benden ne farki var diyemiyorlar.
