efenim hemen bir hanım muhAbir kızımız sorar yaşlı bir adama/kadına:
"nasıldı çocukluğunuzdaki ramazanlar?"
Bu soru sorulmadan asla ve katta bir ramazan programı yapılmaz.
Sanki sadece yaşlı amıca ve teyzemlerin çocukluğu güzeldi.
Bir nostalji takıntısı.
Sanki herkes sarayda altın varakları izleyerek ömür geçirdi...
çok güzeldi. şimdi nerde o eski ramazanlar azizim. sofralar kurulur, iftar yapılır, teravih kılınır, hacivat karagöz izlenirdi. fesli, bıyıklı, göbekli ramazan davulcuları olurdu. ah ah o atmosferi seviyorum. atalarımız şanslıymış.
