o rengarenk osmanlı macunlarından yiyemedi diye cam macunlarını dişleyen hüzün dolu çocuktur. küçükken niantaşı'nın saygın sokaklarında arkadaşlarımla golf oynardık, bazen macuncu gelir zenginliğimizden yararlanmak isterdi. adam benim için dolarlı ve altınlı macun bile üretirdi, çünkü onları almaya tek benim param yeterdi. neyse günlerden bir gün varoş sokağından bir çocuk aramıza karışmıştı, ne kadar kovsak da gitmemişti. bunun üzerine bizde macuncudan bir sürü macun alıp macun almaya parası olmayan çocuğun karşısında samimiyetsizce yalamış, çocuğun minik pipisini zenci pipisi gibi şişirmiştik. zira öyle özenmiştiki velet, mahallenin acımasız teyzesi, golf topu kesme ustası, no golf zehra'nın camlarındaki macunları kemirmeye başlamıştı. hepimiz kahkalar eşliğinde onu seyredip yanaklarımızdan akan macunları dilimizle sıyırıyorduk, ah azizim ah, ne güzel günlerdi yahu.
