osmanlı imparatorluğu yıkılmasa ve türkiye cumhuriyeti kurulmasaydı ülkemizde şu anda yaşayacağımız durumlardır.
yıl olmuş 2012 ülke yönetiminin başında hangi padişahın olacağını, halkın yaşam biçiminin nasıl olacağını, diğer ülkeler ile ilişkilerimizin ne durumda olacağını
tahmin etmek çok zor bir durumdur.
dünyada bu kadar kıyım olmazdı
afrika açlıkla çan çekişirken herkez bakmazdı
karpatlarda kayak yapıp
viyana paris sokaklarında gezerdik
vb. gibi bi çok şey
ingilteredeki gibi sembolik olarak kalmasını istemişimdir, tabi ingilteredeki sembolikten çok her boka karışıyorlar, ama bizde gerçekten sembolik olarak kalması lazımdı, ecdadımızı sürgünlere göndermekle avrupalıların oyunlarına gelmişizdir..
avrupalılara siz nefret ediyorsunuz bizde nefret ediyoruz demişizdir... yazıktır...
herşeyden önce çoğunluğu müslüman bir ülke olmasına rağmen çağdaş değerlere karşı evrilebilmiş bir ülke ortaya çıkmazdı. günümüz türkiye'si bu durumun tersine diplomatik tavırlar sergilese de bu ülkenin kökleri ve kuruluş değerleri düşünüldüğünde, türkiye cumhuriyeti var oluş hikayesi ve kurucusu sebebiyle bir halkın müslüman olsa da batılılarla bir ortak payda da buluşabileceğini ve kitleleri ayırıştırmada dinin rolünü azaltmış ve müslüman insanların modern düzende yaşayabileceğini dünyaya ispatlamış bir ülkedir. osmanlı hala devam etseydi zaten en zirve yaptığı dönemdeki gibi olmayacaktı. bu sebeple osmanlı'nın dünyayı yönetebileceği savı bir hikayedir. Osmanlı yıkılmasaydı malezya'dan hallice olacaktık. belki de daha da kötü.
Büyük ihtimal Türkiye sıradan bir ortadoğu ülkesi gibi olacak, Türklük bilinci yerleşmeyecek(sanki şimdi çok yerleşmiş gibi) sınırlarımız daha dar olacak, padişahımız da hiç öyle fatih sultan mehmet, kanuni sultan süleyman gibi heybetli olmayacak dünya tarafından iplenmeyecekti.
49 ülkenin tamamını ve ya bir kısmını yönetmek... kolay değil efendim.
çok zeki kişilerin yetiştirilmesini gerektirirdi.
bende bir şeyler karalamak isterdim ancak, hayal gücüm yetmiyor ve de kararsızım.
çağdaşlaşma hareketleri, türkçe-arapça-farsça karışıklığı...
(bkz: zor be usta)