kendisi de kendine gereken ayarı vermiştir. Kılıçdaroğlu'na ezber yapıyor diyen adam, kendi kitaplarında yazdıklarına güveniyor. Sanki kitaplarda yazan her şey doğruymuş gibi konuşmuyorlar mı.
Ve de şu anda içim acıyor biliyor musunuz? Kılıçdaroğlu'na sözde ayar veren yani onun tersine laf eden adam aslında iktidara da ters gelmiş oluyor bu arada ve alttaki facebook'tan çıkan yorumlar gerçekten içler acısı. şu sayfaya allahınızı seviyorsanız bakın ve kendisiyle çelişen şu adamların içler acısı haline bir bakın.
evet doğru bir laf çünkü Osmanlı soylarının Türklerden geldiğini bilmiyordu, onlar kendilerini Osmanlı biliyorlardı fakat sonra (18.yy civarları) araştırdılar ki soyları Türklerden geliyorlardı.
Osmanlıda ne yazık ki Türk sözü kaba insan, görgüsüz insan anlamında kullanılırdı. Hatta o günlerden kalma eşek türk ya da türk sözü bir aşağılama sözcüğü olarak bazı yörelerde günümüzde de kullanılmaktadır. Atatürk döneminde Türklük itibar kazanmaya başlamıştır.
cahilliğini bağıra bağıra haykıran bir adamın son hezeyanıdır ancak son değildir.
mezhep düşmanlığını bir ileri boyuta taşımız sevgili kemalınız. hah şöyle kartlarınızı açık oynayın diyesi geliyor insanın gene de. demek 500 yıldır hazımsızlık çekiyorsunuz ve hala içinizden atamadınız yenilginin acısını.
geçmişte olanlar olmuş artık yarına bakalım dedikçe birileri saçma sapan argümanlarla ortaya çıkıp ortalığı kokutmaya devam ediyor. sizler gidip şah ismail'i ölümüne sevebilirsiniz, safeviler'e, akkoyunlulara, karakoyunlulara sadakatinizi sunabilirsiniz ancak bunu yaparken bizim atalarımıza çamur atıp terbiyesizlik etmeyin. gidip bakın azerilere "siz türksünüz" dediğinizde size ne cevap veriyorlar.
gün geçmiyor ki türk milletine olan nefretini herhangi bir şekilde ortaya çıkaran yeni bir terbiyesiz ortaya çıkmasın. ama iyi oluyor kartlarınızı açın, gizli ajandalarla bu milleti kökünden koparma çabalarınıza bir son verin, açık oynayın ki milletimiz de kimin ne olduğunu anlasın.
osmanlı'da türk olmak aşağılanmakla eş anlamlıydı.tarihçilerin bir kısmının kasıtlı olarak gözden kaçırdıkları bir durumdur bu.osman ve orhan beylele başlayan bizans- rum etkisi zamanla sınırlar genişledikçe bulgar, sırp etkileri ile devam eder. devşirme sistemi ile yönetim tamamen yabancı kökenlilerin eline geçer.zaman ilerledikçe bozulmaar arttıkça türkçe bilmeyen devlet görevlilerinin taşrada devlet görevi yaptığı bile olur.
bunlar bilinmeden osmanlı gerçeği anlaşılamaz.
doğruluğu tartışılacak sözdür.
ama işin acı kısmı bizim ilber düşmanlarının birden ilber fanatiği kesiliyor olması.
aga daha az oynayın ya. sabit durun artık.
osmanlı'da bir kızın bir erkekle zina yapması da ayıptı.
-sokakta öpüşmek de ayıptı.
-sokakda daracık pantolon ile gezmek, kısacık etek ile gezmek de ayıptı.
-oruç tutan müslümanların yanında yemek içmek de ayıptı.
nerede bu ayıplarımız? kayboldu gitti.
didiklenecek o kadar ayıbımız varken yalan yanlış şeyler uydurmayı da ancak böyle şerefsizler yapabiliyor.
ama buna ayıp diyen yok.
Yavuz Sultan Selim, Yıldırım Bayezid gibi padişahların mektuplarında yazdıkları eşek türk, köpek türk gibi lafzalarından anlaşılacağı üzere bu sav doğrudur. Ancak bunu Kemal kılıçdaroğlu'nun dile getirmesi yanlıştır. Çünkü karşısındaki yalaka tarihçi bozmasına gereken cevabı veremez. Kürt olmasından sebep bu cevabı verebilecek cesareti yoktur. Aksi takdirde osmanlı ve kürtler konusu açılacaktır. Halbuki koyun o ilber ortaylı'nın karşısına tarihten anlayan bir Türkolog o zaman görür o basit memur iddialarını...
osmanlı da köle pazarından istediğin küçücük kızı almak serbestti.(okutup bakmak için değil herhalde)
istediğin kadar kızı cariye yapmak serbestti.
haremde istenmeyen hamilelikte cariyenin çuvala konularak denize atılması serbestti.
osmanlıda yatağa alınan oğlanı kendi kız kardeşinle evlendirmek mubahtı. oğlan bazen padişahın bazen karısının yatağını süslerdi.
osmanlıyı gözlerinde büyüten cahil gençliğin önce osmanlı ile ilgili resmi tarih dışında çok kitap okumaları gerekmektedir.
kemal kılıçdaroğlu sen ne türksün ne de osmanlısın ne de bir tarih alimisin. onun için sen bırak bu işleri, iyi olduğuna inandığın şeyleri yapmaya çalış.
"Her tac olmaz fahr-u fena ehline sertac
Türk ehlinüney hace başı biraz kabadır."
( Her taç yoksulluk ve yokluk ehline baş tacı olmaz/Ey Hoca, Türk toplumundan olanın başı kabadır,sultan olma yeteneğinden yoksundur.)
Nef-i'den;
"Türk'e, Hak çeşme-i irfanı haram etmiştir."
(Tanrı Türk'e irfan pınarını yasaklamıştır.)
Divan-ı Hümayun katiplerinden Kadimi Hafız Çelebi’nin 1499 yılında yazdığı bir manzume;
"Devr-i daldan beri şahım eflak
Zem olur alem içinde Etrak
Vermemiş Türk'e Hüda hiç idrak
Akl-ı evvel de olursa bi bak
Uktülü't-Türk'e velev kane ebak"
(Önceden beri benim şahım Tanrıdır.
(Bilirim ki) tüm dünyada kötülenir Türkler
(Çünkü) Tanrı Türk'e hiç bilinç vermemiştir
Hele birde ukala olursa tümden pis olurlar
Baban da olsa Türk'ü öldür)
"Dedi ol kan-i kerem şah-ı celal
Türk'ü katleyleyiniz kanı helal
Daim oldubunların işi dalal
Cümlesinden bunu ahzeyle misal
Uktülü't-Türk'e velev kane ebak"
(Bağışlar kaynağı ulular şahı olan Peygamber
Türk'ü öldürünüz onların kanı helal
(Çünkü) bunların işi sürekli kötülüktür
Bu yargı yalnız bir Türk için değil tüm Türkler için geçerlidir
Baban da olsa Türk'ü öldür)
"Türk'ü zannetme kim ola adem
Türk ile durma oturma bir dem
Şeker alsa eline Türk ola sem
Şer-i Etraki kesüb hiç yeme gam
Uktülü't-Türk'e velev kane ebak"
(Sakın Türk'ü insan sanma
Bir an bile olsa Türk'le birlikte olma
Türk eline şeker alsa o şeker zehir olur
Türk'ün başını keserken sakın gam yeme
Baban da olsa Türk'ü öldür)
"Osmanlı sarayında "Türk" daima olduğu gibi "kaba köylüyü" temsil eder."
( S. Yeresimos, Kostantiniye ve Ayasofya Efsaneleri s. 114 )
Henüz kuruluş dönemi olan 1466 yılında yapılan bir derlemede, "Türk iti şehre gelince Farisice ürer" denilmektedir.( Burhan Oğuz'dan aktaran, Şakir Keçeli, a.g.y., s. 118.)
Hırvat kökenli, Sadrazam Kuyucu Murat döneminde (1606-1611), 155.000 insan doğranmış ya da diri diri kuyulara doldurulmuşlardır. Aman dileyen insanlara Kuyucu'nun yanıtı "Vurun şu pis Türkün başını" olmuştur. Cellatların bile öldürmeye kıyamadığı çocuğu atından inerek öldüren Kuyucu Murat Osmanlı'nın yetkilisi, öldürülen çocuk da Anadolu'nun evladı Türk'tür.(Naima Tarihi'nden)
Osmanlı tarihçisi Naima aynı bilinç içinde şöyle yazmaktadır: "Türkmen çözülüp gitmesi yamandır, cem-ü iltiyamına derman yok." Yani, Türk ulusu ve unsuru öylesine eriyip çözülecektir ki, bir daha birleşmesinin ve bütünleşmesinin ilacı ve dermanı olmayacaktır.
Aksaraylı Kerimeddin Mahmud, şunları yazmıştır: "Hunhar Türkler, köpek ve kurt gibidirler, ellerine fırsat geçerse yağmayı ganimet bilirler, fakat düşman kuvvetleri gelirse kaçarlar."( Aktaran, Çetin Yetkin, a.g.y., s.12.)
1912 yılında Sebilürreşat dergisinde çıkan bir yazıda; "Türk" deyiminin kullanılması, dinsizlik, kâfirlik sayılıyordu.
1913 tarihli "Mecmuai Ebuzziya" dergisinin 94. sayısında; "Bizim Türklüğümüz sembolizmden başka bir şey değildir. Bizler yani Türkler Müslümanlık içinde erimişizdir. Türk falan değil, sadece Müslümanız. Buharalı hanlar bile kendilerini Türk saymazlar. Zira onların cetleri de vaktiyle Türkistan'ı zaptetmiş olan Araplardan başka bir şey değildir,"
Üniversite profesörlüğü de yapmış olan Ahmet Naim, 1913 yılında yazdığı "islam'da Davai Kavmiye" adlı kitabında, Türk’e karşı savaş açmış ve "Türkün geçmişini bilmesine ve öğrenmesine lüzum ve ihtiyaç yok,gerekli olan şeriatı öğrenmektir," demiştir.
1919-1920 yıllarında Şeyhülislamlık görevine getirilmiş ve Padişahla birlikte ülkeden kaçmak zorunda kalmış olan Mustafa Sabri Efendi ise, Türk'e Türklük benliği vermek isteyenlere "soysuzlar" yakıştırmasında bulunmuştur.( Mustafa Coşturoğlu, a.g.y., s.278, 279.)
"Türk" sözcüğü, Anadolu köylüleri için kullanılır olmuştur.( Bozkurt Güvenç, Türk Kimliği, s.22, 23, Cahen'den aktaran, Bernard Lewis, Modern Türkiye'nin Doğuşu, s.1.)
Osmanlı yönetiminde, devletin en yüksek yürütme organları Türk’e kapalı tutulmuş, devlet adamlarının yetiştirildiği Enderun okullarına Türkler alınmamışlardır.(Hikmet Bayur, a.g.y., s.15.)
istanbul'un alınmasından 4. Murat'ın ölümüne dek geçen 187 yıl içinde, devşirmelerden 66, Türk kökenlilerden de 10 kişinin sadrazamlığa atanmış, aynı dönemde devşirmeler toplam 167 yıl, Türk kökenli sadrazamlar ise 17 yıl görev yapmıştır.(Hikmet Bayur, a.g.y., s.17.)
(Özer Ozankaya, Türkiye'de Laiklik, istanbul, 1990, s. 253.)
Osmanlı yönetiminde Türk'e yaklaşım o denli aşağılayıcıdır ki, o günlerden kalan aşağıdaki şiir bu yaklaşımı özetlemektedir:
"Türk değil mi, Merzifon'un eşeği,
Eşek değil, köpekten de aşağı."
Koçi Bey, 4. Murat'a sunduğu risalesinde (küçük kitap) Türkler hakkında şunları yazıyordu: "...mezhebi bilinmeyen şehir oğlanı, Türk, çingene, tatar, kürt, ecnebi, laz, Yörük, katırcı, deveci, hamal, ağdacı, yol kesen, yankesici ve diğer çeşitli kimseler..."
"Harem-i Hümayuna kanuna aykırı olarak Türk ve Yörük, çingene, Yahudi, dinsiz, mezhepsiz, nice kallaş ve ayyaş şehir oğlanları girer oldu." Bu sözler yazılıp Türk olduğu söylenen Padişaha veriliyordu.(Aktaran, Çetin Yetkin, a.g.y., s.145.)
Abdülhamit'in Araplara ve islamiyet’e dayanan siyaseti, Türk'ü, Türkçüleri baş düşman olarak görmekteydi. Onun zamanında "Türk'üm demek, Türk'ten söz etmek büyük suçtu". (Esat Kamil Erkut, a.g.y., s.63)
Devletin dayandığı kendi halkına bu denli yabancılaşmasından olsa gerek, Osmanlı Devletinde kamu ile ilgili belgelerde, Türkçe sözcüğe 1876 Anayasasına değin rastlanmadı.( M.Rauf inan, Atatürk'ün Önder Kişiliği, Eğitimci Kişiliği ve Amaçları, Ankara, 1983, s.198.)
1897 tarihinde, bir ingiliz gezgini şunları söylüyordu: "Türk adı nadiren kullanılır, onun iki yolda kullanıldığını işittim; ya bir ırkı ayırt eden deyim olarak, örneğin bir köyün 'Türk' veya Türkmen' olup olmadığını sorarsın, ya da bir hakaret deyimi olarak, örneğin ingilizce söyleyeceğin "eşek kafalı" anlamında, "Türk kafa" diye homurdanırsın."( Ramsay'dan aktaran, Bernard Lewis, a.g.y., s.331.)
1. Selim (Yavuz), Sah ismail'e; "... ben Sultan Beyazıt oğlu Sultan Selim, sen ki ey eşek Türk .."
( Sahabettin Tekindağ'dan aktaran, Baki Öz, Osmanlı'da Alevi Ayaklanmaları, Ant Yayınları, istanbul 1992, s.;15. (Osmanlı vakanüvislerinin -zamanın olaylarını saptamakla görevli devlet tarihçilerinin- Türk'ü aşağılayan belgeleri için adı geçen yapıtın 69 uncu sayfasında kaynakları ile birlikte bir çok örnek bulunmaktadır.)
Mekteb-i Sultaniye'ye Osmanlı'nın son yıllarına kadar Türk soylular alınmazdı.
(M. Rauf inan, Atatürk'ün Evrenselliği, Önder Kişiliği, Eğitimci Kişiliği ve Amaçları, Ankara, 1983, s.198.)
Yavuz'un Şah ismail'e göndermiş olduğu mektuplar bile osmanlı'da türk olmanın ne demek olduğunu açıklar. Mehter marşında türk ibaresi yer almış mıdır, almamış mıdır bilemeyiz çünkü 1826'da yeniçeri ocağına bağlı tüm birimler yok edilmiş ve bunlarla ilgili belgelerde ortadan kaldırılmıştır. Şu an da mehter diye dinlediğimiz şey ise 1953'te yani fethin 500. yılında devletin yeniden tarihi canlandırma projesi çerçevesinde bestelenmiş ve güftelenmiştir. Mehter takımında hangi çalgıların ve birliklerin olduğunu ise bulunabilmiş ender yeniçeri harcama defterlerinden birinde keşfedilmiştir.
çok derin bir konudur. çok derin kişilerde çok derin açıklamalar yapmıştır bu konuda. osmanlı padişahları tanrı sayılıyormuş mesela. bakın yeni bilgiler ediniyoruz ne güzel dimi?
yahudiler ve ermeniler saraya toplanıp zenginleştirilmiş mesela. saray hazinesinin büyük bir kısmı bunlara ayrılmış dimi? "ulan şu yahudileri, ermenileri iyice zenginleştirelim hatta buna rumları da katalım türkler iyice ezilsin" denilmiş. o kadar ruh hastasıydı ki bu padişahlar böle sapık sapık işlere kalkışırlardı. e tanrıda sayılıyolardı ya kimsede bir şey diyemiyordu.
ama bir dakika durun. sonu böyle bitmemeli. bir şey diyememek de ne demek. asil bir türk asla padişaha tapmazdı ki. ondan nasıl korksun? olsa olsa kaale almamıştır.
osmanlıda bir ırk ayrımcılığı yoktu. osmanlı topraklarındaki insanlar insan gibi muamele görürlerdi. avrupada patlak veren milliyetçi ve ırkçı akım sonucunda osmanlı bu olaydan en fazla zarar gören imparatorluk olmuştur. şimdi kalkıp osmanlıda türklük ayıptı derseniz bu millet size s.kiyle bile gülmez.
sonrada ben başbakan olucam diye hayal kurar zavallı.
osmanlı'da arap kökenli vatandaşların peygamber soyundan olduğu gerekçesiyle üstün tutulduğu, askere alınmadığı, türk kelimesinin ise cahil, köylü anlamında kullanıldığını dile getiren cümledir. ayrıca o zamanlar türk yerine müslüman kelimesinin makbul olduğudur.
