sesi detone gelir ilk dinlemede.. ama eserlerinin sözüne ve tınısına bir kere kaptırdınız mı kendinizi, işte o zaman ne detone olduğu, nede ülkücü olduğu gelir aklınıza. yürek yangınınıza merhem oldu mu bir kere, isteseniz de bırakamazsınız. sadece hissedersiniz yüreginizle...
bu zamana kadar onlarca eser vermiş, çok yüksek müzik bilgisi olmayan, sesi de güzel olmayan ama yüreği bütün bu kötü özellikleri bastıracak şekilde büyük olan kişidir.
Onlarca eserini koyarsak bir kenara tek başına Mehmetim eseriyle bile büyüklüğü ortaya çıkar. Hatırlayan hatırlar, 90larda, terörün tavan yaptığı yıllar. Mehmed'im tvlerde çalar, bütün bir millet doğudaki o acıları Mehmetleriyle birlikte paylaşır bu şarkıyı içselleştirerek. onbinlerce asker ite, köpeğe karşı kendi büyüklüğünü bu şarkıyla motive olup daha da iyi anlar, Çatışmaya gözünü kırpmadan gider. O günlerde tarkan ve nice yetenekli pop sanatçısı yükseliştedir, ama Osman öztunç da çalar TVlerde. bugün ise yine terör tavanda lakin Osman öztunç'un mehmedim veya başka milliyetçi bir sanatçının benzeri eserlerini çalacak tvler nerde? O gün tarkanlar çıkarken Osmanlar da çıkardı tvye. Bugün sadece Murat bozlar.
ülkücü olsam * sıklıkla dinleyeceğim başarılı bir şarkıcı. sesi kötü, müziği belki iyi değil ama bir ülkücü arkadaşım mırıldanırken duyduğum bekliyorum şarkısının sözlerini çok beğenmiştim. ve o kötü sese rağmen, sol görüşlü olmama rağmen arada bir açar dinlerim.
--spoiler--
bekliyorum kör hücrelerde
gelmiyorsun günlerdir
benim senden başka kimsem yok
gelmiyorsun günlerdir
tükenmiş bedenim usta işkencelerde
buz tutmuş gecelerde
yolsuz mu ,okulsuz mu, aç mı, çıplak mısın?
senden hala haber yok
--spoiler--
şarkı sözleriyle bende yer etmiştir. sıradan bir ahmet kaya taklidi değildir.
şu an osman öztunç'un sessiz çığlık isimli eserini dinliyorum. biliyorum osman öztunçun eserlerini bu saatlerde dinlemek ruh iklimimizi alt üst ediyor. belki de karmaşık ruh halimiz, iyi geliyor benliğimize.. kendimizi, etrafımızda olup bitenleri ve hayatı sorgulamak için.
osman öztunç ahmet Şafak'tan sonra ruh telime dokunan ikinci sanatçı... onu, sevincini, kavgalarını, sevdalarını ve eserlerini seviyorum...
bağlamayı alevi bektaşi geleneği içinde öğrenmiş ama deyişler, demeler, semahlar çalan tezenesi ırkçılık kokan sözler söylemeye başlamış, ahmet kaya'yı çok evmiş, söyleyişinde onu örnek almış ama bunu da kimseye diyememiş, anasından, babasından, kızgardaşından yan çizmiş; "gidiyorum. sizin olsun öz yurdum, ben kudurdum" demiş ülkücü..
bu adam beni çok şaşırtıyor. yaş itibari ile sanat hayatına giriş tarihi ile ahmet kaya dan sonra olmasından mütevellit sanki onu kopya eder gibi... sese bir bakın, aynı ikiside. değişik.
bide sanki haddinden fazla bir abartı var bir şeylerin sözünü verirken. bilemedim ben. söylemler çok abartılı.
sağ görüşlü sanatçıların ürünlerinde sürekli itici bir yan bulunur.sesinin tınısında,kaleminin ucunda,resmedilmiş doğasında hep bir eksik,yoksunluk görülür.kendisi bu tanıma birebir uymaktadır.
müthiş bir sese ve harika şiir okuma yeteneğine sahip harbi adam ve sanatçı. özellikle efkarlı anlarda dinlenince çok büyük haz alınır. sesi, müziği beni benden alır. ön yargısız bir kere dinleyin. pişman olmazsınız.
bir elinde ondörtlü, yan çizdim ve üsküdar adlı parçaları ile lise çağlarımızda bizi bizden almış, alevi tınılarını milliyetçi kesim ile tanıştırmış ülkü diyarı'nın genç osman'ı dır.
Bu ülkedeki En ilginç en orjinal sanatçılardandır. kendi yazdığı şarkı sözleri de güzeldir, pek güzel olmayan lakin yaşayarak söylediği için yorumladığı, bestelediği birçok şiir de.
Yazdıklarından söylediklerinden sadece ülkücüler değil delikanlı adamlar da kendilerinden birçok parça bulur. Kendisi de zaten harbi "deli"kanlıdır. O yüzden candır canandır.
Ayrıca Bibipli de değildir, O kendisini seven, inandığı davaya hizmet ettiğini düşünen herkesin yanındadır. Ha ben bibiplileri günahım kadar sevmem Muhsin başkan'ı da keza sevmem ama Osman Reis'in bu hal tavır ve düşüncesine saygı duyarım, çünkü osman reis adam gibi adamdır.
son zamanlarda artık iyice ümmetçiliğe kayan, çok koyu sesli, türevleri içinde en iyi şarkı okuyan ülkücü sanatçı. alevi olduğu veya sonradan sunni olduğu yalandır, üsküdar parçasında bağlama kırdığı çok görülmüştür.
lise yıllarında bir şekilde elime geçen "haykıran türküler 2" kasedi ile tanıdığım sevdiğim ülkücü militan*. ahmet kaya mı ona benzemektedir, o mu ahmet kaya'ya bilemiyorum. gerçek olan ise şarkılarında ve tarzlarındaki benzerliktir. ne ahmet kaya hayranları ne de osman öztunç hayranları bu benzerlikten daha doğrusu bunun dile getirilmesinden haz etmezler ama bal gibi de benzemektedirler. hatta osman öztunç'un bir şarkısını (bkz: hep mi ağlayacak bu adam) her dinleyişimde bunu söyler gibi hissederim.
iki kere konserine de gitmişliğim de vardır. ilki günün anlam ve ehemmiyeti (öss'ye girip çıktığımız günün akşamında) ve organizasyonun güzelliği açısından unutulmazdır. hey gidi lise günleri hey.
Burda insanların yalnız ağzı var.
Siyah beyaz bir fotoğrafın içindeyim muzdarip.
Düşüncelerim kurşuna dizildi sabaha karşı,
Esselatu hayrun minen nevm derken ezanlar, açıldı sonsuza giden yol.
Burda insanların yalnız ağzı var...
Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can nede beyaz atın yelesindeki sırra erdim...
Ve buyureyledi ötelerden o ihtiyar adam, Hoşgeldin oğlum Osman, hoşgeldin.
Ne açtı yüreğini güzellerin gülü can nede beyaz atın yelesindeki sırra erdim.
