kendi kendine işkence çektiren bi zeka türüdür. içinde yüksek derecede mazoşizm barındırır ve sözde ibadet şeklinin kendisine eziyet verdiğini kavrayamayacak kadar da kaygı vericidir.
bu güne kadar karşıma hiç bir i.q. testinde allaha inanıyormusun ya da oruç tutuyormusun diye bir soru çıkmadı. zeka ile ilgili çalışma yapan bilim adamları dindar olmak ile zeka seviyesi arasında bir bağlantı kurmamışlar. bu bilgiler ışığında tanım;
oruç tutan bir insanın zeki yada gerizekalı olduğuna dair bir değerlendirme yapılamaz.
hicbir neden yokken, hicbir mantikli açıklama getiremezken, hicbir esasli dayanaga isnat edemezken, sade ve sadece yuzyillar oncesinden kalma yazili metinlerde geciyor diye sorgusuz sualsiz bu eylemi gercekle$tiren insanlara bok atanlarin sahip olduğu, suretini bile goremedikleri ve ama varligini inkar ettileri bir bilinmezlikle nasil ugra$acagini $a$irmi$ ki$ilerin gerzekce saldirmalarina ragmen, hatta ve hatta ayni boku evirip cevirip tekrar sunup, uzun cumleler kurmakla ovunmeye cali$an ki$ileri hala muhatap alip, laf anlatmaya cali$ip, kendilerince mazo$ist bir eyleme giri$tikleri icindir ki, durmadan saldiran tiple, a$agi yukari ayni zeka seviyesindedirler ki, bunu hakaret olarak addetmek, yok yere gocunmak olacagini belirtip, zekanin sadece tek boyutlu algilanilmasindan ziyade, cok boyutlu degi$ik bir sistem olmasina dikkat cekip, iq testlerine de fazla guvenilmemesini salik vermek arzusu icindeyken ayriyeten i$bu entry'yi, noktalama i$aretlerinden biri olan noktanin (.) kullanilmamasinin bir istidattan ziyade gerzeklik oldugunu farketmememden dolayi, turunun kendi adima ilk ve son ornegi olacagini belirtir, buyuklerimin yanaklarindan, kucuklarimin anlarindan opemekle neticelendiririm.
Tıka basa doymuş insanın zekasını kullanma oranı düştüğü gibi , biraz aç kalan insanın da zekasını kullanma oranı normalin biraz üstündedir. Yani biraz daha zekidirler.
inançlı biri olmamama rağmen mantıklı bulduğum bir eylem oruç tutmak. Yahudilerdeki konuşmama orucu da mantıklı bence. Tüm gün "oruçluyum ben bana bulaşmayın, çok sinirliyim, kendime hakim olamıyorum, iftar olsa da yemek yesek, başka işlerle uğraşıp açlığımı, susuzluğumu unutayım" düşüncesi yerine mümkün olduğunca içinde bulunulan durumun zorluğunu düşünmeli insan. Orucun empati duygusunu geliştirdiğini düşünüyorum. Nasıl bazı filmler, şarkılar bizi çok etkiliyor ve bazı fikirlerimizi kökten değiştiriyorsa oruç tutmak da daha iyi bir insan olma yolunda güzel bir adım bence. Sahurda ve iftarda zengin sofrası kurup, günü yarı yatarak geçirip, yemek yemeye başladıktan on dakika sonra oruçlu halini unutmak hiçbir işe yaramaz. Eğer gerçekten kendi hayatında ve başkalarının hayatında bir şeyler değiştirmek istediği için oruç tutuyorsa kişi, takdir edilesidir, bu durumu küçümsemek ya da dalga geçmek doğru değil bana göre.
