oruç aruoba

entry209 galeri12 video1
    9.
  1. 8.
  2. 7.
  3. I.
    Neyiz ki biz?
    ilk ışınları görününce güneşin,
    Kaparız tepenin gözkapaklarını
    Çam değiliz ki, kollarımız açık
    Ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
    Gölgeler kısalınca çıkarız ortaya,
    Açıklıktır, aydınlıktır aradığımız,
    Parlaklıkta bulur gücünü görüşümüz.
    Tanımayız alacakaranlığı delen,
    Tepelerin arasından seçen bakışı.
    Kör olmuş ışıktan gözlerimiz.
    Gündüz yarasalarıyız biz.

    II.
    Geceyi düşleriz gündüzken,
    Geceyken de gündüzü,
    Yitirebileceklerimiz yitiktir
    Onlardan uzaktayken ama
    Özleriz, döneriz yeniden
    Yitirmeden
    Yitirebileceklerimizi
    Yitiremediklerimize.
    Yitirebilirdik, deriz;
    Ama yalnızca bir fiil çekimi bu
    Tutsaklıklara bağlamışız özgürlüğümüzü.
    Gündüz yarasalarıyız biz.

    III.
    Sağlamdır düşünce temellerimiz,
    Ama altlarında kist vardır, sonra kum
    Dururuz gerçi, sapasağlam, kalın
    Taştan duvarlarımızla, dimdik
    Ayakta; ama biraz su, bir sızıntı
    Kaydırır temellerimizi hemen.
    Duyarız yerçekimini hemen,
    Titreriz. Sımsıkı, gergin
    Bağlar vardır
    Düşüncelerimizi ayakta tutan, ama,
    Ya temelsizse temeli
    Bütün bu bağları
    Bağlayan
    Bağın?
    Bağlantısızca bağlarız bağlarımızı.
    Gündüz yarasalarıyız biz.

    Oruç ARUOBA
    4 ...
  4. 6.
  5. hayata bakışımı, duruşumu, olaylar karşısındaki tavrımı etkileyen, belirleyen, değiştiren nadir insanlardandır. üçlemesindeki de-ki-işte bir yaşam kılavuzu sayılabilir. adam herşeyi aşmıştır. bilenler bilmeyenlere, okuyanlar okumayanlara anlatsın.
    6 ...
  6. 5.
  7. kimse
    aramaz seni işte-
    sen de kendini ararsın.
    diyen kesinlikle okunası yazar.
    9 ...
  8. 4.
  9. ile kitabıyla sinirlerimi tepeme çıkarmış yazar, felsefeci. adorno'nun minimize halim bahadır halleriyle aruoba 'hadi be!' dedirtir. lakin şiirleri (haiku'ları) fena değildir;

    yaşamın, sürekli gireceğin çıkmazlardan oluşacak;
    hep girip, hep çıkacaksın çıkmazlara, çıkmazlardan :
    son gireceğin çıkmaz da, hiç çıkamayacağın çıkmaz olacak - sen en son çıkmazına girdiğinde,
    yaşamın da 'düze' çıkacak...
    5 ...
  10. 3.
  11. 2.
  12. 9-Özlem, örneğin, işitmeyeceğini bildiğin birisine--- yalnızca ona; ama kendi kendine--" neredesin?" diye seslenmendir. (özlem çekene kılavuz)
    9 ...
  13. 1.
  14. 14 Temmuz 1948'de doğdu. Orta öğreniminden sonra felsefeci olarak yetişti. 1973'den başlayarak akademisyen ve öğretim görevlisi olarak çalıştı. (Hacettepe, Tübingen, Victoria-Wellington Üniversitelerinde). 1983'te Üniversite'yi terketti. istanbul'a yerleşerek çeşitli yayın kuruluşlarında çalıştı yazı ve çeviri işleriyle uğraştı. Hume'dan, Nietzche'den, Wittgenstein'dan, Rilke'dan, Celan'dan çevirileri vardır.
    6 ...
© 2025 uludağ sözlük