Bu devirde oruç gereksiz bi eylem yada fakirlerin halinden anlamak için illa oruç mu tutmak gerekir diye düşünen arkadaşların farkına varması gereken durumdur.
Kendi adıma oruç tuttuğumda şunları farkediyorum.
Bir gün boyunca bişey yiyip içmeden de çalışabilir , gezip tozabilir , okuyabilir veya eğlenebilirim. O nedenle onun bunun malına mülküne göz kondurmak , kıskançlık hasetlik etme gibi şeylet gereksizdir. Çünkü olmadığında da gayet güzel oluyodur. Bişeye bağlanıp kalmamayı öğretir oruç. Ne sigaraya , ne çaya çorbaya nede zinaya karıya kıza. Onlar olmadan da insan bir ay boyunca kendine ve nefsine sahip olabiliyor.
Benim kendimce anladığım kadarıyla oruç insanlara sabrı, tevekkülü , kanaat etmeyi ve geçinmeyi öğretir. Kıskançlık, çekememezlik, aç gözlülük , harama düşkünlük vesaire gibi kotü huyları da dizginleme yetisi kazandırır. Işin sağlık sıhhat ve sevap boyutu bi yana gerçekten toplumsal dejenerasyon için harika bir gereklilik arz ettigini düşünüyorum orucun. Kendi başına bir kişisel gelişim ritüeli gibi.
