oruç tutmayan patronun gözünüzün önünde kahve ve sigara içmesi, dumanını suratınıza suratınıza üfürmesi.
olur olmaz dangozların kalp kırmak için "ay orucluyum sinirim tepemde" cümlesini ezberlemeleri.
lan orucu nıye tutuyosun diline hakım olamıcaksan dallama!
tam da iftar vaktınden yarım saat önce paydos ettiren dingil patronlar, eve giderken evlerden çatal bıcak seslerının gelmesi, kendini öksüz yetim hissetmek.
sözde oruçluların tepenize gelip "ayy ayse hanım oruc tutmuyo ne gunahh" diyerek asıl orucsuz olanların kendılerı olduklarından bihaber olmaları.
tek güzel yanı da bu olanlar içerisinde "ya sabır" cekmekten ermeniz olabilir.
okula ayakkabısındaki kocaman nike amblemiyle gelen fırlama piç çocuk oruç tutmaz, yırtık önlüğüyle gelen ağır abi, "efendi" kılıklı cocuğumuz orucunu hiç aksatmazdı. sonra birgün piç çocuk çantasından ballı börek çıkardı. efendi çocuğumuzun karşısında yemeye başladı. sonra "efendi" kılıklı cocugumuz en ağır abi modeliyle ve haddini aşarak karşıdaki çocuğa "utanmıyor musun" gibi laflar etmeye başladı.
kim bilir bu cocuğa oruç tutmasını öğreten ebeveynler, diğer insanlara saygı göstermeyide öğretse nasıl bir türkiye olurdu ısrarla düşünülmesini talep ediyorum. işte bu yüzdendir ki din toplumların afyonudur.
$u anlamda rahatlıkla çıkabilir :
cuma namazı kılınan caminin önünden geçen çocuğa bakılıp "vay piç biz namaz kılıyoruz sen geziyorsun, ayıp değil mi lan canımız çekiyor. yanındada fıstık gibi kız var."
namazda böyle bir bok olmuyorda, niye bu oruç tutanlar bu ibadette bu kadar kasılırlar anlamak mümkün değil. aklıma tek seçenek geliyor. galiba bu insanlar allah'a olan ibadetlerini tam yerine getiremediklerini dü$ünüp, dışarda yemek yiyen insanlardan acısını çıkarmaya çalışıyorlar. hani "ulan zaten acıktım köpek gibi. şerefsize bak birde yemek yiyor" gibi.
