hem çalışıp, efor sarfedip hem de sevaba girecem diye kasan vatandaşların bulunduğu ruh hali. ne o? sevaba giriyoruz... oruç tutan birisinden de iş/okul hayatında pozitif bir performans sergilemesini beklemek de bir ütopya olurdu heralde. bir kere adam beslenmiyor, ikincisi gecenin köründe uyanmış sahur vakti diye yani uykusuz... sonra efor sarfedip yoruluyor, ve bütün gün zombi gibi bön bön geziyor. ne o? sevap işliyor. kendin elden ayaktan düşeceksen nasıl bir sevaptır o? silah zoruyla tutturmuyorlar orucu. bir de ramazanda içmem geyiği yapanlar var ki onlar ayrı bir güldürü unsuru. 11 ay boyunca günde 400 promil gezen bazı ayyaş vatandaşlar, ramazan ayında içmeyince sevaba girdiklerini zannederler...
ramazanın ilk gunleri sıkça karşılaşılan can sıkıcı durum insan mal mal etrafa bakar ve uzeinde gereksiz bir boşluk vardır seri karar veremez. örnek vericek olursak;
bankaya gereksiz bir işlem için gidilir
- bakarmısınız banka kartı başvurusu için nasıl şedicez?
+ şurdan numara alın masadaki arkadaşlar yardımcı olucaklar.
- nerden acaba
+ beyfendi ekran dokunmatik
- hönk!!
