Ben ortamlara girmeyi sevmem, girdiğim nadir zamanlarda da hiç konuşmam. millet gülüşür/şakalaşır en son konuşacak bir şey kalmayınca, yani muhabbet sekteye uğrayınca, biri koluma dokunup(şu dokunan gerzeklerden de hiç hazetmem) "sen neden öyle sessizsin ya? amma da kasıldın yeaa" gibi şeyler söyleyip göz süzer, dudağını büzer.
Çocukken yaramazdım, çok konuşur hiç susmazdım. O zamanlar da "çok konuşuyon ya" diye trip yerdim, kısaca ne yapsam yaranamadım lan..
Bazen az konuşmayı tercih eder , ama burda bir çelişki mevcuttur . Az konuşan konuşmayı sevmeyen bir insanın , ortamlarda işi olmaz . O yüzden konuşmayan adam ve ortam bir çelişki oluşturuyor kulakta .
Sözün kısası az konuşmak iyidir , insan diline sahip çıkmayı bilmeli . Her söz yerinde ve zamanında söylenmeli . Gereksiz konuşmak söz israfıdır , boş bir insan olduğumuzu belli eder .
