Ben ortamlara girmeyi sevmem, girdiğim nadir zamanlarda da hiç konuşmam. millet gülüşür/şakalaşır en son konuşacak bir şey kalmayınca, yani muhabbet sekteye uğrayınca, biri koluma dokunup(şu dokunan gerzeklerden de hiç hazetmem) "sen neden öyle sessizsin ya? amma da kasıldın yeaa" gibi şeyler söyleyip göz süzer, dudağını büzer.
Çocukken yaramazdım, çok konuşur hiç susmazdım. O zamanlar da "çok konuşuyon ya" diye trip yerdim, kısaca ne yapsam yaranamadım lan..
