KALABALIK BiR ORTAMDA ORTAMI BiR ANDA BUZ KÜTLESiNE ÇEViREN KOKU. HiÇ UMULMADIK BiR ANDA GELiR. HERKES BiR ANDA SESiZLiGE BÜRÜNÜR, KiMi TAVANA BAKAR, KiMi HALININ DESENiNi iNCELER. EViN ANNESi HAVALARDA SOGUDUDEYiP KONUYU DEGiŞTiRMEYE ÇALIŞSDA, NAFiLE. O KOKU ORTAMI SARMIŞTIR BiR KERE. KOKUYU ÇIKARTAN HÖDÜK DE AZBiR UTANMA VARSA ORTAMI TERK EDER, AMA YOKSA YARIN O ÇORAPLA iŞE BiLE GiDER.
ZATEN ORTAMDA DA KENDiNi BELLi EDER. AYAKLARINI KIRPIŞTIRARAK. SANIRKI KIRPIŞTIRINCA KOKU GiDER. HALBÜSEM KIRPIŞTIRDIKCA YAYILIYOR.
Çorabı kokan tarafından gergin dakikalar, kokuyu içine çeken mağdur için ise hayatının en kötü dakikalarıdır. iki taraf da hiçbir şey diyemez utanılır..
hiç beklenmedik bir anda ambiyansa hakim olan çorap kokusunun ortamdaki herkesin hayat bağlarına makas atması sonucu, kokuya maruz kalan kişilerin yaşadığı kısa süreli bir kilitlenme ve hayatın anlamını sorgulama sürecinin sebep olduğu doğal netice.
o an beyin hücreleriyle cebelleşilir.sonra kendini çiçek bahçesinde hayal edersin.bu sırıda ortam sessizleşir.ilk kim komuşmaya başlatırsa kesin ayağı kokan odur.binin tepesine.hatta parmaklayın.
