her seferinde aklıma kumpir'i gelen semt. gecenin bi yarısı kalkıp kumpir yemeğe gittiğim vardır. severim, başkadır ortaköy. ayrıca büyük mecidiye cami nin ayrı bir hava kattığı yerdir.
Her stajımı oralarda bir mekanda yaptığım bayılınası hatta tapılası yer. staj yapmasam bile her haftasonu ordayımdır zaten. Gerek kurulan takı tezgahları gerekse mekanlarıyla her zaman ilgimi çekmiştir *
ben çocukkene güzeldi burası, gezmeye gitmek keyif verirdi. şimdi bir kafenin içine kaçmak zorunda oluyorsunuz, e zaten kafede oturacaksan git taksim'e en azından az para verirsin. 19 mayıs'ta adalar'a gitmek gibi haftasonu ortaköy'e gitmek. yani çekilmez!
istanbul'daki ilk yıllarımı geçirdiğim semt. sahilde ayaklarını sallandırarak simit çay keyfi yapmak, sahilde ayaklarını sallandırarak sigara bira keyfi yapmak, sahilde ayaklarını sallandırarak düşünmek, sahilde ayaklarını sallandırarak kitap okumak, sahilde ayaklarını sallandırarak güvercinlere yem atmak ve sahilde ayaklarını sallandırarak hiçbir şey yapmamak çok keyiflidir.
meydandaki kahvelerin sürekli yol kesip buyurun diyen çalışanları sinir bozucudur.
orada geçirdiğim 4 yılın sonunda şunu farkettim ki orada yaşamak değil, sık sık kaçamak yapıp oraya gitmek güzeldir.
uludağ sözlük counter strike sunucusu'nda mütemadiyen yaptığım "çıkışta nereye gidelim?" oylamasında sürekli yer bulmasına rağmen bir türlü seçilemeyen, istanbul'un güzel manzaralı yerlerinden sadece birisi.
oylamanın sonucuna gelince genelde nevizade çıkıyor.
