türkiye' nin içinde bulunduğu durumdur. hangi demokrasiden bahsediyorsunuz siz? ülkede yerleşmiş bir demokrasi bilinci vardı da, darbeler yüzünden mi yok oldu? milli irade, toplumsal bilinç diye bir şey mi var? seçim zamanı tepeden inme isimlere oy verdiniz, o da sizi mecliste temsil etti öyle mi? hiç birinin hangi yasaya evet veya hayır dediğinden haberi bile yok.
sermaye sahipleri yasama ve yürütmeyi tekeline aldı, siz de buna demokrasi dediniz öyle mi? sgk, eğitim, sağlık, yargı ve daha bir çok temel kurum ve kuruluş çökmüş durumda ancak bizim tek derdimiz "darbeci tsk". ülkenin temel dinamiği tsk' mıdır? evet gerçek demokrasi militarizmi kaldırmaz. ancak faşizmi de kaldırmaz.
yıllar yılı "liberal ekonomi, özgürlük, demokrasi" şarkısıyla, hak hukuk namına ne varsa yozlaştırılmış bir sistemden bahsediyoruz.
menderes, özal, tayyip. işte türkiye' nin demokrasi anlayışı. şöyle bir bakalım; ülke bu adamlardan sonra kaç yıl geriye gitmiş?
menderes efendi gazete yasakladı, eylem yasakladı, iletişim yasakladı, yazanı yasakladı, çizeni yasakladı; ardından gelen 61 darbesine, sırf "en özgürlükçü anayasayı" yaptı diye "tu kaka bol bu" dendi. şimdi hayatı roman yapılıyor.
ama tek derdimiz ordu, tabi. ha gelelim 80 darbesine; bugünleri yaratmak adına hazırlanmış bir senaryodur.
ve evet; ordu temelli bir cumhuriyetin ve jeopolitik konumun getirdiği militarizm, sistemde hissedilir boyutlardadır. ancak bu halk ne zaman demokrasiyi özümsedi, ne zaman demokrasi adına savaştı da; şimdi tek derdi militarizm oldu? ki yeri geldi demokrasi, dalga konusu oldu halkın dilinde:
"demokraside çareler tükenmeez eh eh"
çoğulculukla, çoğunlukçuluk arasındaki farkı kaç kişi biliyor mnakym. varsa yoksa "e halkın iradesi". ancak demokrasinin olmazsa olmazı seçim sistemi değildir. eğitimli ve bilinçli bireylerdir. bir evet mühründen çok daha ötedir.
ayrıca demokrasilerde aslolan "sivil darbedir". yani "demokraside darbe olmaağzz" diyenlerin, daha demokrasi kavramından haberleri yoktur. ancak türkiye' de böyle bir taban olmadığı için; ordu bu görevi üstlenmiştir. bu elbette yanlıştır. ancak demokrasiyi bitiren yegane unsur değildir. aksine zamanında demokrasi adına işlemiştir.* bu acı bir gerçektir. ve şunu unutmamalıdır; nasıl ki faşizm, demokrasiye karşı demokrasiyi kullanabiliyorsa, gerektiğinde faşizme karşı da faşizm kullanılabilir. zira faşizm sizi çiçeklerle veya sandıklarda karşılamayacaktır. sömüren sınıf, sivil mücadeleyle veya demokrasiyle dize getirilemeyecek kadar güçlenmiştir. romantikten çok, realist düşünme zamanıdır. bugün tekel işçileri, yarın sen. ancak buna rağmen "ay hep bu tsk" diyorsan, ben senin akıl sağlığından şüphe ederim.
