orta asya'da yüzyıllarca sadece yiyip, içip, sevişip hiçbir şey üretmeden yaşamış atalarımdan utanıyorum. ağaçlarda meyve, otlaklarda hayvan bırakmayıp başka toprakların da amına koymak için göç eden insanlıktan çok uzak bir soyun evlatlarıyız. gerçi o bile şüpheli; tiplere bak hele kaç tane çekik gözlü insan var? bin yıl boyunca kendisine yatacak bi yer bile yapamamış tembel, barbar, beyinsiz tiplerin anadolu'ya saldırıp siktiği naif kadınların doğurduklarıyız.
ondan sonra kalkıp "ne mutlu türküm" demek, mason oyunudur başka bi şey değil. barbar diye yaftalanan moğollar kadar adam değiliz. olamayız.
