esther rolündeki kızın oyunculukta yardırdığı ve küçük kız ile annesinin* de eşlik ettiği muhteşem filmdir. yetimhane den evlat edinilerek 4 kişilik ailenin doğmadan kaybettiği 3. çocukları yerine koyması sonrasında gelişen kötü olayları konu edinmektedir. filmin sonlarına doğru süper bir esrar perdesi açığa çıkıyor ki spoiler olmaması için söylemiyorum.
mutlaka izlenmesi gereken arşivlik film. ancak esther rolündeki kız da aynen 20 dakika dizisindeki duru karakterini oynayan kıza benzemektedir. enteresan...
ev arkadaşımın ısrarları sonucunda izlediğimiz ve beş dakika önce bitirdiğim film. izlerken bir paket kırmızı marlboro bitirdim, iki gündür uyumayan ve mahvolmuş bünyemde uyku bırakmadı, üçüncü günüde uykusuz geçirecem gibi duruyor. sağlam bir gerilim filmidir.
--spoiler--
john ölmeseydi iyiydi. 'gerilim filmlerinin sonunu mutlu bitirmeme' klişesinden de sıkılmaya başladım. aldığımız adam sonu mutlu bitiyor dedi, hay senin mutlu sonuna diyorum burdan saygılarla. ömür boyu sağlık sorunu çekecek bir oğlan, potansiyel seri katil küçük bir kız, ölü bir baba, hastaneye kapatılma ihtimali olan vurulmuş ve bıçaklanmış anne. çok mutlu gerçekten.
DVD'si reyonlardan gözüme gözüme bakıp da almadığım, sonra Digiturk sinema kanallarında rastlayıp izlediğim, gerilim filmi olarak çok keyif aldığım; bir başka deyişle hop oturup hop kaldıran filmdir.
diyebilirim ki benzeri türden filmler görmüşlüğüm var. macaulay culkin in the good son filminden ve ring den ve hatta suyu çıksa da chucky serilerinden, bunun yanında klasik diyebileceğimiz omen, exorcist ve pet semetary filmlerinden ve de hatta it filminden* ve son olarak da shining filminden öğrendiğimiz*** şudur: çocuksu öğelerle yapılan gerilim filmi korkunçtur.
Elbette klişelerle yürüyen filmler keyifli, klişeleri kullanarak yeni birşeyler ortaya koymaya çalışan filmler de başarısız bile olsalar (bkz: cabin in the woods) üzerinde düşünüldüğü için güzel geliyor. Ama var olan klişelerin arasına farklı öğeler serpiştirip bu aralar *sık gördüğümüz ergenliğe yakın yaşta yıldız oyunculuk sergileyen Isabelle Fuhrman sayesinde gerim gerim geren bir film izliyorsunuz.
Spoiler içeren bir yazı yazma niyetinde değilim, ama ikonik bir korkunç karakter görmeyeli vakit oldu derseniz esther i de atlamayın derim.
çocukların başrol olduğu diğer gerilim filmlerine nazaran daha mantıklı işlenmiş hayli güzel filmdir. "bu çocuk niye böyle lan, içine bi şey mi kaçmış" diye düşünürken, sebebini anladığımızda "tabi yaaa mantıklı" dedirtiyor. ikinci kez izlendiginde de aynı zevkle izlenebiliyor. ester adlı kızı canlandıran kız ise oyunculuğunu konuşturuyor.
klişe detaylar üzerine kurulu film. bkz: ıssız ve büyük bir ev, yetimhane, siyahi rahibe, normal hayatta görsem bu nasıl çocuk yav diyeceğim bir çocuk(!), gotik lolita giyimi falan... fazla bir beklentiye girilmeden izlenilmesi tavsiye edilir. bir süre sonra filmden sıkılabilirsiniz, kapatmak yerine ileri sarın derim, ben öyle yaptım, birşey de kaçırmadım.
önce acayip hikayeleri izleyip ruh hastası babaya gerilip ardından da bu filmi izleyince uykuyu unutun. filmle ilgili bir yerlerden kıllatıcı bir şeyler bulmaya çalıştım olmadı. konusu gerçekten güzel ve ester allah belanı versin ama yidin depiği oldun mortingen strasse. ağız tadıyla korku filmi izledik.
aaah esther canım esther, sen ne dersen tamaam esther.
bu nasıl filmdir arkadaş! bayıldım. ellerim terledi korkudan, sempatik sinir sistemim gereğinden fazla tepki verdi. korkmak demeyelim, gerilmek diyelim. ellerimi kütletmekten hal kalmadı..
esther'i oynayan kişinin çok sevimli bir kız olması dışında oyunculuğunun da çok iyi olduğunu düşünüyorum. mimikleriyle her şeyi çok iyi yansıtmış. hatta kuzenlerimden birinin "la bu gerçekte de böyle bir hastalığa yakalanmış bir kız olmasın?!" demesine sebep olmuştur.
filmin konusu sıradan olmasına rağmen sonlara doğru beklenmedik bir güzellik kattıkları için etkileyici olmuş. açılardan falan anlamam fakat sıkıcı gelmedi görüntüler. sadece akvaryumun ışığı, koca bir odayı nasıl aydınlatır onu düşündüm.
bir de sadece ben mi farkettim bilmiyorum, esther megan fox'un küçüklüğüne benzemiyor mu lağğnn ?!!
Şu zamana kadar izlediğim en iyi gerilim filmi diyebilirim... Ve filmin sonu "yok devenin nalı g*tümün kenarı" dememe sebep olmuştur. Esther rolündeki Isabelle Fuhrman aşırı derecede iyi bir rol sergilemiş ve gönlümü feth etmiştir efem, Maxine ve Daniel rollerinde oynayan Aryana ve Jimmy'de ayrı şekilde etkilemiştir beni.
Kate Coleman rolündeki Vera Farmiga'da yine aynı şekilde harika bir rol örneği gösterdi, Peter Sarsgaard için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.
Filmde inanılmaz bir konu işlenmiş, hele bahsi geçen hastalık ve getirdikleri, bunun beraberinde 14 yaşındaki bir kızın hem 9 yaşında bir kız rolü hem de 33 yaşındaki bir yetişkin rolünü üstlenmesi, bu iki rol arasında mükemmel ve harkulâde bir bağ kurması filmi izlemeye değer.
psikopat bireyin neler yapabileceğinin sadece hayal gücü ile sınırlı olduğunun gösteren yapımlardan.
the good boyile büyük benzerlikler taşır. tavsiye ederim. ama itiraf etmek lazım ki the good boy daki çok daha dikkatli çalışan bir psikopattı
--spoiler--
esther (isabella fuhrman) müthiş bir oyunculuk çıkarmış. 12 yaşındayken 30 yaşındaki biri ancak bu kadar iyi canlandırılabilirdi.
müthiş inde ötesinde o kadar ki kendisinin youtube dan sohpet videolarını falan izledim. orada bile korktum lan kendisinden. anam anam...
resim yeteneği muhteşemdir. şaheser niteliğindeki resimlere fosforla o katliamı aksettirmek. saygı duyulası...
alternatif sonu daha güzel olmuş.
esther , göletten çıkar. eve gidip yine küçük kız makyajını yapar. sonrada kendini yakalamaya gelen polislere teslim olur.
--spoiler--
