2 tane dünya tatlısı çocuğa sahip olmalarına rağmen gidip hilkat garibesi kılıklı,çirkin ve uyuz bir çocuğu evlat edinen andaval bir ailenin hikayesini anlatan film.burada filmdeki adama da ayrı bir parantez açmak lazım ; bu kadar da gerizekalı olunmaz arkadaş.
eee yok artık. oha! evet filmin sonunda bu cümleyi aynen kurdurtan bir film. son zamanlarda izlediğin en iyi gerilim filmi kuşkusuz. korku ve gerilim filmlerinde hep bir klişe, yıkılmayan tabular ve düşük bütçeden kaynaklı oyunculukların kötü olması durumu vardır. bu film oyunculuk adına çıtları yükseltiyor. tüm klişeler yıkılmış.
--spoiler--
tek mekanlı bir film denebilir. koca bir evde öykü anlatılıyor. zaman zaman dış mekanlar kullanılıyor. elimizde 4 kişilik bir aile var ve sonradan evlat edinilen bir kız ile 5'e çıkıyor. işte olaylar oradan sonra başlıyor. o küçük kız yüzümüze gülümserken ne kadar samimi? bu aileye ne kadar uyum sağlayabilir. anne ve babasını seviyor mu? kardeşleri ile iyi geçinecek mi? size film boyunca bu soruları sordurtuyor. fakat inanılmaz beyhude sorular. kızın amaçları tüm düşüncelerimizin ötesinde.
filmin ana karakteri küçük bir kız. ya da biz onu öyle sanıyoruz. yan karakterlerden biri de küçük bir kız, hem de sağır. (sanırım gerçek hayatta da sağırmış) işte bu iki karakterin oyunculuğu dudak ısırtıyor. özellikle kötü kızımız içimize öyle nefret tohumları serpiyor ki, ben asla böyle şeyler hissetmem deseniz bile size o duyguyu hissettiriyor.
hiç küçücük bir kıza vurmak istediniz mi? dövmek? belki de canını acıtmak delice. ya da en kötüsü onu öldürmek için büyük bir istek?! evet bu kız size tüm bunları hissettiriyor. istediğiniz kadar hümanist olun ve hatta çocuk sevgisiyle dolup taşın. bu hisleri aynen aktaran bir oyuncu bu yaşına rağmen elbette büyük bir övgüyü hak ediyor.
--spoiler--
film dediğimiz gibi gerilim yaratıyor, korku öğeleri mevcut. sakın cinler, periler, şeytanlar beklemeyin. bu film daha da iyisini veriyor. psikolojinizi test ediyor. insanlığınız sorgulanıyor ve de çocuk sevginiz. fakat asla ve asla hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
2009un en iyi filmlerinden biri. Konu basit yada sıradan gelebilir ama değil; öyle bir işleniyor ki sonuna kadar sürekli sorular sorup tahminde bulunuyorsunuz, içeriğinde gizem olan bir filmden de bu beklenirdi zaten. Hepsiden öte 11 yaşındakiIsabelle Fuhrman` nın insan üstü oyunculuğu. Film bittikten sonra hemen internete girip gerçekten kaç yaşında olduğunu araştırmıştım. Türü sevenlerin bayılacağı bir film kesinlikle izleyin.
psikopat bireyin neler yapabileceğinin sadece hayal gücü ile sınırlı olduğunun gösteren yapımlardan.
the good boyile büyük benzerlikler taşır. tavsiye ederim. ama itiraf etmek lazım ki the good boy daki çok daha dikkatli çalışan bir psikopattı
--spoiler--
esther (isabella fuhrman) müthiş bir oyunculuk çıkarmış. 12 yaşındayken 30 yaşındaki biri ancak bu kadar iyi canlandırılabilirdi.
müthiş inde ötesinde o kadar ki kendisinin youtube dan sohpet videolarını falan izledim. orada bile korktum lan kendisinden. anam anam...
resim yeteneği muhteşemdir. şaheser niteliğindeki resimlere fosforla o katliamı aksettirmek. saygı duyulası...
alternatif sonu daha güzel olmuş.
esther , göletten çıkar. eve gidip yine küçük kız makyajını yapar. sonrada kendini yakalamaya gelen polislere teslim olur.
--spoiler--
Şu zamana kadar izlediğim en iyi gerilim filmi diyebilirim... Ve filmin sonu "yok devenin nalı g*tümün kenarı" dememe sebep olmuştur. Esther rolündeki Isabelle Fuhrman aşırı derecede iyi bir rol sergilemiş ve gönlümü feth etmiştir efem, Maxine ve Daniel rollerinde oynayan Aryana ve Jimmy'de ayrı şekilde etkilemiştir beni.
Kate Coleman rolündeki Vera Farmiga'da yine aynı şekilde harika bir rol örneği gösterdi, Peter Sarsgaard için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.
Filmde inanılmaz bir konu işlenmiş, hele bahsi geçen hastalık ve getirdikleri, bunun beraberinde 14 yaşındaki bir kızın hem 9 yaşında bir kız rolü hem de 33 yaşındaki bir yetişkin rolünü üstlenmesi, bu iki rol arasında mükemmel ve harkulâde bir bağ kurması filmi izlemeye değer.
aaah esther canım esther, sen ne dersen tamaam esther.
bu nasıl filmdir arkadaş! bayıldım. ellerim terledi korkudan, sempatik sinir sistemim gereğinden fazla tepki verdi. korkmak demeyelim, gerilmek diyelim. ellerimi kütletmekten hal kalmadı..
esther'i oynayan kişinin çok sevimli bir kız olması dışında oyunculuğunun da çok iyi olduğunu düşünüyorum. mimikleriyle her şeyi çok iyi yansıtmış. hatta kuzenlerimden birinin "la bu gerçekte de böyle bir hastalığa yakalanmış bir kız olmasın?!" demesine sebep olmuştur.
filmin konusu sıradan olmasına rağmen sonlara doğru beklenmedik bir güzellik kattıkları için etkileyici olmuş. açılardan falan anlamam fakat sıkıcı gelmedi görüntüler. sadece akvaryumun ışığı, koca bir odayı nasıl aydınlatır onu düşündüm.
bir de sadece ben mi farkettim bilmiyorum, esther megan fox'un küçüklüğüne benzemiyor mu lağğnn ?!!
önce acayip hikayeleri izleyip ruh hastası babaya gerilip ardından da bu filmi izleyince uykuyu unutun. filmle ilgili bir yerlerden kıllatıcı bir şeyler bulmaya çalıştım olmadı. konusu gerçekten güzel ve ester allah belanı versin ama yidin depiği oldun mortingen strasse. ağız tadıyla korku filmi izledik.
klişe detaylar üzerine kurulu film. bkz: ıssız ve büyük bir ev, yetimhane, siyahi rahibe, normal hayatta görsem bu nasıl çocuk yav diyeceğim bir çocuk(!), gotik lolita giyimi falan... fazla bir beklentiye girilmeden izlenilmesi tavsiye edilir. bir süre sonra filmden sıkılabilirsiniz, kapatmak yerine ileri sarın derim, ben öyle yaptım, birşey de kaçırmadım.
çocukların başrol olduğu diğer gerilim filmlerine nazaran daha mantıklı işlenmiş hayli güzel filmdir. "bu çocuk niye böyle lan, içine bi şey mi kaçmış" diye düşünürken, sebebini anladığımızda "tabi yaaa mantıklı" dedirtiyor. ikinci kez izlendiginde de aynı zevkle izlenebiliyor. ester adlı kızı canlandıran kız ise oyunculuğunu konuşturuyor.
DVD'si reyonlardan gözüme gözüme bakıp da almadığım, sonra Digiturk sinema kanallarında rastlayıp izlediğim, gerilim filmi olarak çok keyif aldığım; bir başka deyişle hop oturup hop kaldıran filmdir.
diyebilirim ki benzeri türden filmler görmüşlüğüm var. macaulay culkin in the good son filminden ve ring den ve hatta suyu çıksa da chucky serilerinden, bunun yanında klasik diyebileceğimiz omen, exorcist ve pet semetary filmlerinden ve de hatta it filminden* ve son olarak da shining filminden öğrendiğimiz*** şudur: çocuksu öğelerle yapılan gerilim filmi korkunçtur.
Elbette klişelerle yürüyen filmler keyifli, klişeleri kullanarak yeni birşeyler ortaya koymaya çalışan filmler de başarısız bile olsalar (bkz: cabin in the woods) üzerinde düşünüldüğü için güzel geliyor. Ama var olan klişelerin arasına farklı öğeler serpiştirip bu aralar *sık gördüğümüz ergenliğe yakın yaşta yıldız oyunculuk sergileyen Isabelle Fuhrman sayesinde gerim gerim geren bir film izliyorsunuz.
Spoiler içeren bir yazı yazma niyetinde değilim, ama ikonik bir korkunç karakter görmeyeli vakit oldu derseniz esther i de atlamayın derim.
ev arkadaşımın ısrarları sonucunda izlediğimiz ve beş dakika önce bitirdiğim film. izlerken bir paket kırmızı marlboro bitirdim, iki gündür uyumayan ve mahvolmuş bünyemde uyku bırakmadı, üçüncü günüde uykusuz geçirecem gibi duruyor. sağlam bir gerilim filmidir.
--spoiler--
john ölmeseydi iyiydi. 'gerilim filmlerinin sonunu mutlu bitirmeme' klişesinden de sıkılmaya başladım. aldığımız adam sonu mutlu bitiyor dedi, hay senin mutlu sonuna diyorum burdan saygılarla. ömür boyu sağlık sorunu çekecek bir oğlan, potansiyel seri katil küçük bir kız, ölü bir baba, hastaneye kapatılma ihtimali olan vurulmuş ve bıçaklanmış anne. çok mutlu gerçekten.
