orospu bir gülüşün gamzesi
ve aceleci iki dudağın hamlesi
bir nevi savaş yaşanmakta
dudakların gamzeye teması
hiç mutlu biter mi savaşlar?
bu bitmeli işte
yenileni olmamalı
her yer çiçek
ve güneşler açmalı her kılıç çarpışında
mutluluk adına yapılan bir harp...
yaralı dönüyor dudaklar savaştan
sesizce kanamakta dört yanı
orospu bi gülüşün gamzesi
aynı güzellikte
tek fark kan bulaşmış dudaklardan
hem gamzeye hem gülüşe
orospu bir gülüşün gamzesi
ve ölüm
ötesi yok...
deniz dalgalı oluyor hep
kuşlar uzakta oluyor
yağmur ince yağıyor
ben ne zaman seni istesem
ben ne zaman ölmek istesem
gülüşün geliyor aklıma
rüzgar yapraklara daha düşmanca hükmediyor
gülüşünü mü öpsem yoksa gamzeni mi ?
aslına ben en çok avuçiçlerini öpmeyi istiyorum
dudağıma tuz bulaşır diye
heyecanının teri dilimi yakar diye
çekiniyorum nicedir.
ölmekten korktuğumu sanma
sadece ellerindeki çizgiler
parmaklık gibi geliyor
avuçlarına esir olmuş bu mahkuma...
